Kaliumwaterstofcarbonaat

Kaliumwaterstofcarbonaat wordt bereid door het oplossen van kaliumcarbonaat in water, onder toevoegen van koolstofdioxide:

${\displaystyle \mathrm {K_{2}CO_{3}\ +\ H_{2}O+\ CO_{2}\ \longrightarrow \ 2\ KHCO_{3}} }$

Kaliumwaterstofcarbonaat wordt gebruikt als voedingsadditief, en heeft hetzelfde E-nummer als kaliumcarbonaat: E501. Het wordt gebruikt als zuurteregelaar, bijvoorbeeld voor het ontzuren van wijn of bier, en als stabilisator van vooral cacaoproducten. Kaliumwaterstofcarbonaat is het rijsmiddel in bakpoeder: bij verhitten vormt het kaliumcarbonaat, waarbij waterdamp en koolstofdioxide vrijkomen, die het bakdeeg doen rijzen:

${\displaystyle \mathrm {2\ KHCO_{3}\ \longrightarrow \ K_{2}CO_{3}\ +\ H_{2}O\ +\ CO_{2}\uparrow } }$

De Europese Commissie heeft kaliumwaterstofcarbonaat op 6 mei 2008 toegelaten als gewasbeschermingsmiddel in de land- en tuinbouw.[1] In Nederland heeft de stof een toelating als insecticide ter bestrijding van perenbladvlo in de teelt van peren en als fungicide ter bestrijding van schurft in de teelt van appels, ter bestrijding van echte meeldauw en vruchtrot in wijndruiven en ter bestrijding van echte meeldauw in de teelt van aardbeien, bessen, bramen, frambozen en rozen.

De stof wordt ook gebruikt in bluspoeders geschikt voor het bestrijden van branden van brandklasse B of C. Het heeft een grotere bluskracht dan natriumbicarbonaat.[2]

• (en) MSDS van kaliumwaterstofcarbonaat