Kajagoogoo

In 1979 richtten vier mannen uit Leighton Buzzard, Bedfordshire de band Art Nouveau op. Art Nouveau was een instrumentale avant-garde-groep, met Nick Beggs op basgitaar, Steve Askew op gitaar, Stuart Neale op keyboards en Jez Strode op drums. Art Nouveau bracht de single "The Fear Machine" uit waar een paar honderd van werden verkocht. Ze werden gedraaid door John Peel maar dat leverde geen platencontract op.

In 1981 ging de band op zoek naar een zanger. Na een aangekondigde auditie kozen ze uiteindelijk voor Christopher Hamill. Hij maakte een anagram van zijn achternaam: Limahl. Daarna werd de naam van de band veranderd in het pakkende Kajagoogoo. "Kajagoogoo" is fonetisch uitgeschreven babytaal: 'Gaga Googoo' werd met een kleine aanpassing 'Kajagoogoo'.

Tijdens een optreden in de Embassy Club in Londen, kreeg de band de interesse van drie platenmaatschappijen en Duran Durans toetsenist Nick Rhodes. De groep tekende uiteindelijk bij EMI. In juli 1982 werd Nick Rhodes samen met Duran Durans producer Colin Thurston ingehuurd om hun eerste album, White Feathers te produceren. Tussen de bedrijven door toerden en speelden ze mee met de band Fashion. In januari 1983 werd hun debuutsingle "Too Shy" uitgebracht en bereikte de top in de hitlijsten. "Ooh to Be Ah" en "Hang on Now", de opvolgende singles, bereikten beiden de UK Top 20.

Met het succes van de band kwamen ook de spanningen, wat er uiteindelijk in resulteerde dat Limahl door de andere bandleden halverwege 1983 werd ontslagen en Nick Beggs de zang op zich nam. De eerste single van de vier man tellende Kajagoogoo werd Big Apple, die eind 1983 in de UK Top 10 terechtkwam en in Nederland de tiende positie in de Top 40 bereikte. Hun volgende single The Lion's mouth behaalde de UK Top 30, maar kwam niet in de Top 40 van Nederland terecht. Hierna haalden ze geen hits meer. Turn Your Back on Me haalde UK Top 40 niet en bleef op nummer 47 hangen. In Nederland bereikte deze single nummer 17 in de Top 40. Het album Islands werd een commerciële flop en kwam in de UK maar tot nummer 35. Daarna verliet Jez Strode de band.

Om nog enige geloofwaardigheid te behouden en van hun "bubblegumimago" af te komen, kwamen de overige drie bandleden in 1985 terug als Kaja. Toen Jez nog in de band zat, waren ze het jaar daarvoor al in de Verenigde Staten verschenen als Kaja, waar een andere versie van het album Islands werd uitgebracht als EP maar bleef hangen op nummer 185 in de Billboards lijst. De nieuwe Kajagoogoo - Kaja, werd ook een flop waarop de band in 1986 uit elkaar ging, nadat ze in de UK Shouldn't Do That hadden uitgebracht.

In 2004 werd de groep bij elkaar gebracht door de zender VH1 die het programma bands reunited maakte wat Britse bands die uit elkaar waren gegaan weer bij elkaar bracht. In het geval van Kajagoogoo was dat na 21 jaar.

• Officiële website