Kabinet-Berlusconi II

Het kabinet-Berlusconi-II regeerde van 11 juni 2001 tot 23 april 2005 en was daarmee de langstzittende naoorlogse regering van Italië. De centrumrechtse coalitie noemt men het Casa delle Libertà, ofwel Huis van de Vrijheden, en is de opvolger van de linkse coalitie, die vanaf 1996 geregeerd had, maar aan interne verdeeldheid ten onder ging. De regering diende haar ontslag in op 23 april 2005. Reden voor het ontslag waren de voor het Huis van de Vrijheden desastreus verlopen regionale verkiezingen van 3 en 4 april 2005. De coalitiepartijen hielden slechts stand in de regio's Venetië en Lombardije, waarop twee van de coalitiepartijen, de UDC en de NPSI, zich terugtrokken uit het kabinet. Hierna vormde premier Silvio Berlusconi een nieuw kabinet zonder dat er verkiezingen werden uitgeschreven. Dit kabinet, Berlusconi III, trad aan op 27 april 2005.

Politiek in Italië

Politiek in Italië

Portaal   Politiek
Portaal   Italië

Belangrijkste beleidspunten

Tot de opvallendste beleidspunten en -intenties die werden bepaald tijdens deze regering behoren de volgende zaken:

  • Het Contract met de Italianen, een serie van beloften die Berlusconi vlak voor de verkiezingen van 2001 bekendmaakte als speerpunten van zijn regering.
  • De onderwijshervormingen van minister Letizia Moratti.
  • De mediawet van minister van Communicatie Maurizio Gasparri.
  • Het besluit om deel te nemen aan de oorlog in Irak
  • De Wet-Bossi-Fini met betrekking tot immigratie.
  • Hervormingen van het justitieel apparaat met onder andere de Wet-Pecorella, die stelt dat het OM niet in beroep kan gaan tegen een onschuldig bevonden beklaagde, maar hem enkel kan vervolgen door naar het Hof van Cassatie te stappen. Ook werd de Wet-Cirami aangenomen, die een beklaagde het recht geeft te eisen dat het proces naar een andere stad wordt verplaatst als hij de rechtbank bevooroordeeld acht. Dit naar aanleiding van een proces tegen Berlusconi, waarin hij vond dat de rechters in Milaan bevooroordeeld waren.
  • Institutionele hervormingen die van Italië een steeds federalistischer staat maken

Partijen die de regering vormden

Premier

Vicepremiers

Ministeries

Hieronder staat een overzicht van de ministeries van Italië, afgezien van de portefeuilleloze ministers.

Buitenlandse zaken

Renato Ruggiero tot 06/01/02
Silvio Berlusconi interim tot 14/11/02
Franco Frattini tot 18/11/04
Gianfranco Fini sinds 18/11/04

Binnenlandse zaken

Claudio Scajola tot 03/07/02
Giuseppe Pisanu sinds 03/07/02

Justitie

Roberto Castelli

Economie en financiën

Giulio Tremonti tot 03/07/04
Domenico Siniscalco sinds 16/07/04

Productie

Antonio Marzano

Onderwijs, universiteit en onderzoek

Letizia Moratti

Sociale zaken en welzijn

Roberto Maroni

Defensie

Antonio Martino

Land- en bosbouw

Giovanni Alemanno

Milieu en landschapsbeheer

Altero Matteoli

Infrastructuur en transport

Pietro Lunardi

Gezondheid

Girolamo Sirchia

Cultuur

Giuliano Urbani

Communicatie

Maurizio Gasparri

Kabinet in Italië (Republiek)

De Gasperi II · De Gasperi III · De Gasperi IV · De Gasperi V · De Gasperi VI · De Gasperi VII · De Gasperi VIII · Pella · Fanfani I · Scelba · Segni I · Zoli · Fanfani II · Segni II · Tambroni · Fanfani III · Fanfani IV · Leone I · Moro I · Moro II · Moro III · Leone II · Rumor I · Rumor II · Rumor III · Colombo · Andreotti I · Andreotti II · Rumor IV · Rumor V · Moro IV · Moro V · Andreotti III · Andreotti IV · Andreotti V · Cossiga I · Cossiga II · Forlani · Spadolini I · Spadolini II · Fanfani V · Craxi I · Craxi II · Fanfani VI · Goria · De Mita · Andreotti VI · Andreotti VII · Amato I · Ciampi · Berlusconi I · Dini · Prodi I · D'Alema I · D'Alema II · Amato II · Berlusconi II · Berlusconi III · Prodi II · Berlusconi IV · Monti · Letta · Renzi · Gentiloni · Conte I · Conte II

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.