Jérôme Becker

Jérôme Becker (Kalmthout, 1850 – Antwerpen, 1912) was een Belgisch ontdekkingsreiziger, militair en koloniaal.

Becker in koloniaal kostuum

Hij leidde meerdere expedities naar Centraal-Afrika in dienst van het Belgische comité van de Association internationale africaine (AIA) en het Comité d'études du Haut-Congo (CEHC). Hij werd postoverste in Tabora. Op 25 februari 1882 stierf Jules Ramaeckers, het hoofd van de Belgische post in Karema. Becker reisde erheen om een interim te verzorgen in afwachting van diens opvolger Émile Storms. Toen deze arriveerde, viel het dorpshoofd Yassagula de Belgische post aan. Becker zette een tegenaanval op met zijn Askari's en vernielde het dorp Karema.

In oktober 1884 begon hij een mislukte onderneming: een karavaan die tot doel had om via het Tanganyikameer door te stoten naar een Arabische nederzetting op de Lualabarivier, bleef door ziekte en logistieke problemen steken in Zanzibar.

Becker schreef twee geïllustreerde boeken over zijn ervaringen:

  • La 3ème expédition belge au Pays Noir (1883)[1]
  • La vie en Afrique, ou trois ans dans l'Afrique centrale (1887)[2]

Berucht gebleven is zijn bewering dat Afrikaanse slavernij een uitstekende instelling was en dat de zwarte als slaaf gelukkiger was dan als vrij man.[3]

Bibliografie
  • (fr) E. Dessy, "Becker (Jérôme)", in: Koloniale Biografie, deel 1, Brussel, 1948, kol. 93-98.
  • Lucas Catherine, Verre kusten van verlangen. Curieuze reizen, EPO, 2005.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.