Julius Luthmann

Tijdschrift Wendingen (1923), deels over Luthmann

Luthmann studeerde van 1910 tot en met 1912 in Rotterdam aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen, waar hij de opleiding tot bouwkundig tekenaar deed. Een van zijn leraren was Willem Kromhout. Hij maakte studiereizen naar Scandinavië, Italië, Frankrijk en België.[1] Na zijn opleiding werkte hij van 1912 tot en met 1915 voor Gemeentewerken in Den Haag.
Van 1915-1917 werkte hij bij de Afdeeling Gebouwen van de Dienst der Publieke Werken van de gemeente Amsterdam. Van 1919 tot en met 1923 woonde hij in Amsterdam. Hij werkte bij verschillende architectenbureaus, onder andere bij E. Cuypers,[1] en volgde de cursus Voortgezette en Hogere Bouwkunst, die was opgericht door Willem Kromhout. Hij slaagde niet voor zijn examen maar was in 1929 en 1930 wel VHBO-docent. In 1922 deed hij mee aan de prijsvraag voor een nieuw gebouw voor de Chicago Tribune.[1]

Hoewel hij zijn examen niet haalde werd hem een baan aangeboden op het bureau van Landsgebouwen door Ir. H.Th. Teeuwisse. Hierdoor kreeg hij in 1920 opdracht een (radio)zendgebouw te ontwerpen. Het gebouw moest onbrandbaar zijn en zo weinig mogelijk energieverlies veroorzaken. Bij de bouw mocht geen ijzer of hout worden gebruikt; daarom koos Luthmann voor gewapend beton, een destijds revolutionair procedé. De zendtoren van Radio Kootwijk werd 48 meter hoog, erachter kwam een machinehal. In 1923 was het project afgerond en kreeg hij wegens reorganisatie van de dienst eervol ontslag.

De decoraties in Radio Kootwijk werden gemaakt door beeldhouwer Hendrik van den Eijnde (1869-1939).
Staatsbosbeheer heeft het gebouw in 2008 in eigendom gekregen en organiseert daar nu excursies.

Ridder ON

In 1923 verhuisde hij naar Den Haag en begon een eigen architectenbureau. Hij werkte veel met anderen samen, maar vooral met Gemeentewerken. In 1926 ontving hij de tweede prijs (eerste prijs werd niet uitgereikt) voor zijn ontwerp van het Agrarisch complex Heerenhofstad, maar het project werd niet uitgevoerd.

In 1932 trouwde hij met M. Buitenveld.

In 1933 won hij met zijn ontwerp de prijsvraag voor de bouw van een nieuw stadhuis in Den Haag. Hierdoor kwam hij in tijdelijke dienst van Gemeentewerken. De tekeningen werden uitgewerkt en aangepast, maar door het uitbreken van de oorlog werd de bouw uitgesteld. Bij de opening van het gebouw in 1953 werd hij tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau benoemd. In 1943 nam hij ontslag bij Gemeentewerken omdat hij als architect geen puin wilde ruimen bij het afbreken van Duitse verdedigingswerken. Hij werkte daarna weer als zelfstandig architect.

In 1952 begon de inmiddels 62-jarige Luthmann de samenwerking met architect W. Prent, met wie hij zich in 1963 associeerde. De samenwerking eindigde in 1967. Prent associeerde zich daarna met W. Landman tot Prent & Landman, Luthmann bleef daar adviseur.

Hij woonde in Den Haag tot zijn overlijden in 1973.

Bouw	Naam	Plaats	Bijzonderheden	Afbeelding
1920	Zendgebouw	Radio Kootwijk
1922	Watertoren	Radio Kootwijk
1922-1923	Woningbouwcomplex Goudsbloemlaan	Den Haag	Bestaat niet meer
1942	Transformatorhuis	Den Haag
1953	Stadhuis aan de Burgemeester Patijnlaan	Den Haag	Afgebroken in 1996
1960	Rode Kruis Ziekenhuis	Den Haag	Samen met W. Prent
1960	Kantoor De Nederlandsche Bank	Eindhoven	Samen met W. Prent

(onvolledige lijst)

Zie ook de lijst van Nederlandse architecten

• J.M. Luthmann & Jan Gratama, Moderne bouwkunst in Nederland : inleiding, Rotterdam : W.L. & J. Brusse, 1932[2]
• In 1960 werd zijn boek Terugblik uitgegeven.

• Uitgebreide biografie