Julia Sampson

Enkelspel – Voor het enkelspeltoernooi van het Australian Championship van 1953 was Sampson als tweede geplaatst. Zij bereikte de finale, waarin ze haar meerdere moest erkennen in haar als eerste geplaatste landgenote Maureen Connolly, die dat jaar onverslaanbaar was in de grandslamfinales.[3][4]

Gemengd dubbelspel – Sampson won met Australiër Rex Hartwig de gemengd-dubbelspeltitel op het Australian Championship van 1953 – in de finale versloegen zij Connolly en de Amerikaan Ham Richardson. Sampson and Hartwig bereikten ook op het US National Championship van 1953 de finale – zij verloren van de Amerikanen Doris Hart en Vic Seixas.

Damesdubbelspel – Sampson en Connolly speelden in 1953 drie damesdubbelspelfinales op de grandslamtoernooien (plus talloze 'gewone' toernooifinales). Op het Australian Championship wonnen ze de titel, door in de finale te zegevieren over het Australische duo Mary Hawton en Beryl Penrose. Zowel op Roland Garros als op Wimbledon verloren Sampson en Connolly in de finale van het Amerikaanse koppel Shirley Fry en Doris Hart. De score in de Wimbledon-finale was 6–0 6–0, wat de enige double bagel was in de historie van damesdubbelspelfinales op Wimbledon.[5]

Sampson stond op de tiende plaats in de eindejaarsrankings zoals gepubliceerd door de United States Lawn Tennis Association voor 1952 en 1953.[6]

Op 4 oktober 1958 trouwde zij met Daniel Abbott Hayward en verhuisde naar Pasadena, waar zij drie kinderen kregen. Het huwelijk eindigde in een scheiding in mei 1975.[7] Ze verhuisde naar Newport Beach, pakte het racket weer op, won seniorentoernooien en ging tennislessen geven op de Newport Beach Tennis Club.[3][8]

Julia Sampson Hayward overleed in Newport Beach (Californië) op 77-jarige leeftijd.[8]