Jules Coelst
Jules Emile François Coelst (Tienen, 11 februari 1870 - Brussel, 27 mei 1946) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.
Levensloop
Coelst was beroepshalve apotheker.
Hij was in de eerste plaats gemeentemandataris. In november 1895 werd hij gemeenteraadslid van Laken en van 1908 tot 1921 was hij er schepen. Na de fusie met Brussel, werd hij in 1921 raadslid en schepen van Brussel.
Van 1921 tot 1929 was hij ook provincieraadslid.
Van 1929 tot 1936 en van september 1944 tot aan de wetgevende verkiezingen van 1946 was hij volksvertegenwoordiger voor de katholieke partij.
Wanneer, in juni 1941, de Joseph Vandemeulebroek, burgemeester van Brussel, door de Duitsers wordt gearresteerd, wordt Jules Coelst plaatsvervangend burgemeester, tot, op 24 september 1942, Brussel fusioneert met de omliggende gemeentes tot Groot-Brussel, met de flamingant Jan Grauls als nieuwe burgemeester. Jules Coelst heeft zich op vele manieren moedig verzet tegen de Duitse wil: hij weigerde de uitvoering van het Duitse bevel van 27 mei 1942 om Davidssterren aan de Joodse bevolking uit te delen. Hij weigerde de medewerking van de politie om Joodse burgers op te pakken voor opsluiting in de Dossinkazerne in Mechelen. Dit verzet leidde, in 1944, tot zijn arrestatie en internering in Duitsland.
Publicaties
- Contre la flamandisation de Bruxelles par la contrainte, in: La Libre Belgique, 21/05/1932.
- Souvenirs sur Adolphe Max, in: La Revue belge, 1 en 15 maart 1940.
Literatuur
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.