Jules Ancion

Julius Theodoor (Jules) Ancion (Palembang, 21 augustus 1924 – Den Haag, 30 november 2011) was een Nederlands hockeyer. Hij maakte deel uit van het team dat voor Nederland uitkwam op de Olympische Spelen van 1952. Hier won Ancion met de nationale hockeyploeg de zilveren medaille. In de finale, op 24 juli 1952, verloor het elftal onder leiding van bondscoach Rein de Waal van titelverdediger India.

Jules Ancion
Jules Ancion (1952)
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Julius Theodoor Ancion
Geboortedatum	21 augustus 1924
Geboorteplaats	Palembang
Overlijdensdatum	30 november 2011
Overlijdensplaats	Den Haag
Sportieve informatie
Discipline	Hockey
Olympische Spelen	1952
Portaal    Sport

Ancion, geboren in het voormalige Nederlands-Indië, speelde drie duels tijdens die Olympische Spelen van Helsinki: tegen achtereenvolgens West-Duitsland (0-0), Pakistan (1-0) en, tot slot, de finale tegen India. Tussen 1949 en 1954 kwam hij 35 maal uit voor het nationale team. Na zijn actieve hockeyloopbaan bleef hij de sport trouw. In 1970 volgde hij Roepie Kruize op als interim bondscoach van de nationale ploeg, een jaar later maakte Ancion plaats voor Ab van Grimbergen. Hierna heeft Ancion nog jarenlang diverse functies vervuld voor het Nationaal Olympisch Commitee.

Ancion werkte jarenlang als tandarts in Wassenaar. Hij overleed in november 2011 op 87-jarige leeftijd.[1]

Ancion kreeg meerdere kinderen. Eén van zijn zonen is acteur Thom Hoffman.

	Lid van Nederlands olympisch hockeyteam
Olympische Zomerspelen 1952 Jules Ancion · André Boerstra · Harry Derckx · Han Drijver · Dik Esser · Wim van Heel · Roepie Kruize · Dick Loggere · Lau Mulder · Eddy Tiel · Leo Wery · Coach: Rein de Waal