Jozef Van der Meulen

Van der Meulen studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Gent bij onder andere Karel Miry en Adolphe Samuel (compositie). Hij behaalde eerste prijzen voor notenleer en altviool (1887), harmonie en contrapunt (1888) en fuga (1889). Aan de prestigieuze Rome-Prijs nam hij driemaal deel, in 1891 kreeg hij voor zijn werk Andromède een eervolle vermelding, in 1893 behaalde hij met Lady Macbeth een tweede prijs en in 1897 met Comala eveneens een tweede prijs.

Vanaf 1896 werd hij leraar aan het Koninklijk Conservatorium te Gent, eerst voor solfège, en vanaf 1919 voor harmonieleer.

Als componist was Van der Meulen een geestdriftig bewonderaar van Peter Benoit: hij componeerde talrijke volkscantates en -oratoria waarin hij de strijd van de socialistische arbeiders schetste. Afkomstig uit een arbeidersfamilie, bleef hij ook zijn hele carrière als componist en dirigent actief binnen de socialistische beweging. Hij ondersteunde ze met veel gelegenheidswerken zoals Voor 't volk geofferd (1911), een zangspel over het leven van Emiel Moyson, op tekst van de flamingantische socialist Johan Lefèvre, maar ook marsen, koren, liederen en cantates (Op de Groeninghekouter (1902)). Hij werd dirigent van verschillende socialistische muziekverenigingen: de Van Artevelde's Zonen, het Van Crombrugghe's Genootschap, de Victoria, de Marxkring, de Nelliekring en in 1892 van de socialistische Harmonie Vooruit Gent (sinds 1892).

Samen met Florimond Van Duyse stichtte hij de Liederenavonden voor het Volk en bracht de arbeiders in contact met van Ludwig van Beethoven en Richard Wagner. Aan de laatstgenoemde wijdde hij verschillende artikels, zoals Levensbeschrijving van Richard Wagner en analyse van "Tannhaüser" (1897) en Richard Wagner als revolutionair (1913). Hij werkte ook als muziekcriticus voor de krant "Vooruit".

Als componist schreef hij voor verschillende genres en was ook actief in het muziektheater.

• Levensbeschrijving van Richard Wagner en analyse van "Tannhaüser", 1897
• Richard Wagner als revolutionair, 1913

• Charles Bergmans: La musique et les musiciens, BiblioBazaar, LLC, 2008. 464 p., ISBN 978-0-559-74298-9
• Flavie Roquet: Lexicon: Vlaamse componisten geboren na 1800, Roeselare, Roularta Books, 2007, 946 p., ISBN 978-90-8679-090-6
• Thierry Levaux: Dictionnaire des Componistes de Belgique du Moyen Âge à nos jours, Consiel de la Musique de la Communauté Française de Belgique, Ohain-Lasne: Édition Art in Belgium sprl, 2006. 736 p., ISBN 2-930338-37-7
• Hugo De Backer, André Van Ryckeghem: Jozef Van der Meulen, in: Woorden worden Klanken - Liederen op de gedichten van René De Clercq - 144 Componisten, Deerlijk: Stichting René De Clercq, 2003. 187 p.
• G. VanSchoenbeek: Jozef Vandermeulen, in: Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, dl. 3, Tielt, 1998, p. 3156.
• Marie-Rose Van Driessche: Jozef Van der Meulen, in: Aspecten van het muziekleven te Gent in de 19e eeuw - Proeve tot een systematisch-biografische benadering, Universiteit Gent, Els: Van Leeuwe, 1997-1998.
• Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziekencyclopedie, Haarlem: De Haan, (1979)-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
• A. Bracke: Een vergeten Gentse toondichter : Jef Vandermeulen, in: De vrienden van de lyrische kunst, IV, 1974, p. 1-3.
• A. Bracke: Jef Vandermeulen en de Vlaamse socialistische beweging, in: Mens en taak, jrg. 4, 1972, p. 102 – 110.
• Karel De Schrijver: Bibliografie der Belgische Toonkunstenaars sedert 1800, Leuven : Vlaamse Drukkerij, 1958, 152 p.
• Charles van den Borren: Jozef Van der Meulen, in: Geschiedenis van de muziek in de Nederlanden: deel 2, Van de 17e eeuw tot heden, Amsterdam, Wereldbibliotheek NV. 1949-1951. deel I: 429 pp. deel II: 1951, 409 pp.
• Ed. De Vynck: Jef Van der Meulen, in: Muziek-Warande, jg. 5, nr. 8, 1926, pp. 205
• Ed. De Vynck: Jef Van der Meulen, in: Muziek-Warande, jg. 2, nr. 12, 1923, pp. 254-255

• Biografie door Jan Dewilde op de internetpagina van het Studiecentrum Vlaamse Muziek (gearchiveerd)