Jozef Kluyskens

Jozef Kluyskens was de zoon van Mattheus Josephus en van Maria Theresia De Navarre. Zijn vader, een barbier-chirurgijn, zag voor hem een toekomst als goudsmid, maar Jozef trad liever in zijn voetsporen en ging in de leer bij de Gentse chirurgijn Jean Miele. In zijn vrije tijd las hij boeken over anatomie en fysiologie. Gesteund door een Gentse mecenas volgde Jozef Kluyskens lessen chirurgie en verloskunde aan het Medisch College te Gent.[1][2]

Na zijn studie deed hij ervaring op op het slagveld. In 1792 werkte hij als chirurg voor het Oostenrijks leger tegen de Nederlanders, in 1794 trok hij op met het leger van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden tegen de Fransen. Na zijn terugkeer naar Gent werd hij aangesteld als leraar aan het Medisch College en als hoofdchirurg van het Gentse ziekenhuis.[2][3]

Na de Slag bij Waterloo werd Kluyskens naar Brussel geroepen om er de ziekenhuizen en ambulancediensten te regelen. Hij zou ongeveer 300 amputaties hebben uitgevoerd, en meer dan 9000 gewonden hebben verzorgd.[1]

Vanwege zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de chirurgie als wetenschap, wordt Kluyskens weleens omschreven als "de laatste chirurgijn en de eerste chirurg".[3]

In 1817 richtte Willem I in Gent een Rijksuniversiteit op. Jozef Kluyskens maakte deel uit van de eerste kern hoogleraren. Omdat reglementair was vastgelegd dat de faculteit Geneeskunde slechts 3 gewoon hoogleraren mocht aanstellen, begon Kluyskens zijn carrière als buitengewoon hoogleraar. Pas in 1829 werd hij benoemd als gewoon hoogleraar.[3][4][5]

Kluyskens specialiseerde zich als docent voornamelijk in chirurgie en verloskunde. In het eerste academiejaar gaf hij de volgende vakken:[4]

• Chirurgiae institutiones
• Chirurgiae clinicae et operationes chirurgicis
• Ars obstetrician

Tot 1849/1850 was het de gewoonte dat elk academiejaar een nieuwe rector werd aangesteld uit een andere faculteit. Kluyskens vervulde de functie twee maal: in 1829/1830 en in 1839/1840.[6]

In 1841 vertrok hij met emeritaat.

Jozef Kluyskens was de overgrootvader van Albert Kluyskens, een hoogleraar in de rechten en rector van dezelfde universiteit te Gent.

Zowel in Aalst als in Gent werd een straat naar Jozef Kluyskens genoemd.