Joyce Bloem

Bloem is een dochter van Indisch-Nederlandse ouders, die zich in 1950 in Nederland vestigden, en een zus van de schrijfster Marion Bloem. Ze studeerde aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg (1975-1979) en het Keramisch Werkcentrum in Heusden (1982-1983). Ze was als docent verbonden aan de Tilburgse Academie (1988-2003) en was gastdocent aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (1999-2005). Daarnaast was ze onder meer lid van de kunstcommissie gemeente Maasdriel (1993-1997), van de aankoopcommissie S.B.K. Utrecht (1996-1999) en van het bestuur van S.B.K. Gelderland (2000-2002).

Haar Indische achtergrond en verhalen uit andere culturen verweefde ze tot een soort eigen mythologie als basis voor haar werken.[2][3] Ze schreef gedichten, maakte onder meer keramische beelden en hield zich bezig met land art. In 2006 maakte ze samen met haar zus Marion het landartproject Sawah Belanda in het park Sacre Coeur in Arnhem, ter herinnering aan de vertelcultuur van de Indische Nederlanders.[4]

Op 5 mei 2014 kreeg ze het voor elkaar dat, zowel aan de noord- als de zuidoever van de Waal de dorpsbewoners een oranje lint van zeven kilometer lang vast hielden, volgeschreven met hun vredeswensen. Het scheepvaartverkeer op de Waal werd op die dag stil gelegd om de oranje linten midden op de rivier te verbinden. Zo ontstond vanuit de lucht gezien de letter V en daarmee het 'Beeld van Oranje Linten'. Het was de aanzet tot een jaarlijks Bevrijdingsdagfestival aan de Waal, de uiteindelijke 'Tour de Waal'.

Joyce Bloem overleed in 2017 na een ziekbed op 66-jarige leeftijd.[5]

• 
  Indiëmonument
• 
  Joyce Bloem tijdens de Tour de Waal 2015 in Neerijnen

Zie de categorie Joyce Bloem van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.