Josep de Vilamala
Josep de Vilamala (17de-18de eeuw) is de laatste historische president van de Generalitat de Catalunya in Catalonië. Zijn functie werd afgeschaft door het Decretos de Nueva Planta na het Beleg van Barcelona en de nederlaag van Catalonië tijdens de Spaanse Successieoorlog.
Josep de Vilamala
| ||||
| Geboren | 17de eeuw | |||
| Overleden | 18de eeuw Barcelona | |||
| 121ste president van de Generalitat de Catalunya | ||||
| Aangetreden | 22 juli 1713 | |||
| Einde termijn | 16 september 1714 | |||
| Voorganger | Francesc Antoni de Solanell i de Montellà | |||
| Opvolger | in 1932 Francesc Macià | |||
| ||||
Hij was een monnik van het klooster van Sint-Pieter van Banyoles. Hij had deelgenomen aan de vergadering van de Staten Generaal in juni 1713 waarop besloten werd dat Catalonië zich tegen Filips V van Spanje zou verzetten.
Barcelona werd verdedigd door een coalitie van troepen van de drie staten versterkt door troepen uit València en Mallorca, onder de leiding van het hoofd van het Consell de Cent, Rafael Casanova i Comes. Barcelona capituleerde op 12 september 1714. Op 16 september hief José Patiño, minister van Filips V, de Generalitat op en ontsloeg alle leden uit hun functies.
Sedertdien vieren de Catalanen de 11de september of de laatste dag van hun onafhankelijkheid als nationale feestdag, beter bekend als de Diada Nacional de Catalunya.
| Voorganger: Francesc Antoni de Solanell i de Montellà |
 Generalitat de Catalunya 1713-1714 |
Opvolger: (na 218 jaar onderbreking) Francesc Macià |