Johnny Cymbal

John Hendry Blair groeide op in Schotland en werd later geadopteerd door zijn Poolse stiefvader met de familienaam Cymbal. Op 7-jarige leeftijd emigreerde de familie naar Canada en later naar Cleveland in de staat Ohio. Als scholier werd Johnny een rock-'n-roll-fan en speciaal van Elvis Presley. Op 13-jarige leeftijd kreeg hij zijn eigen gitaar en begon te componeren. Sid Lawrence, een muziekhandelaar in Cleveland, nam Johnny onder zijn hoede en begon met zijn muziekcarrière te bevorderen.

Door bemiddeling van de radiomanager Jack Gale kreeg Johnny als 15-jarige een platencontract bij MGM. In 1960 werden twee singles geproduceerd, waarop Cymbal ook eigen composities zong. Aangezien de platen niet succesvol waren, beëindigde MGM het contract na een jaar. In de daarop volgende twee jaren deed Gale vergeefse moeite om een platenlabel te vinden voor Cymbal, terwijl deze als schoenenverkoper werkte. In 1963 lukte het hem om platenlabels nieuwsgierig te maken voor Cymbal. Eerst nam hij een single op bij Vee-Jay en daarna kon een contract worden getekend bij het New Yorkse label Kapp Records. Onder regie van producer Allan Stanton hadden de eerste drie singles direct succes. Iedere A-kant kon zich plaatsen in de Billboard Hot 100, waarbij de door Cymbal geschreven debuuttitel Mr. Bass Man zich als beste plaatste. Teenage Heaven, ook een werk van Cymbal en Dum Dum Dee Dum waren echter niet zo succesvol.

Aan het eind van 1964 liep het contract met Kapp Records af en er volgden meerdere jaren, waarin Cymbal slechts sporadisch bij verschillende labels platen kon publiceren. Echter geen van de publicaties scoorden in de hitlijsten. Enkele kleine successen had hij als songwriter met de countrysong Mary in the Morning, gezongen door Tommy Hunter en met Gene Pitneys Somewhere in the Country, die een hit werd in Groot-Brittannië. Vanaf 1968 probeerde Cymbal het onder verschillende pseudoniemen weer als zanger, hetgeen lukte onder de naam Derek en de titels Cinnamon en Back Door Man. Beide titels waren een gezamenlijk werk tussen Cymbal en de producer George Tobin, die beiden elk als componist en producer optraden. In totaal werden tussen 1968 en 1969 drie singles gepubliceerd bij het New Yorkse label Bang. Het nummer Cinnamon bereikte in december 1968 de 11e plaats in de Hot 100, waarna enkele weken later Back Door Man scoorde met een 59e plaats. Een verdere poging werd gewaagd door Cymbal en Tobin onder het pseudoniem Milk met de single Angela Jones/Ochiltree, die werd uitgegeven bij Buddah Records, echter zonder succes. In 1971 ging Cymbal samenwerken met de zangeres Peggy Clinger. Beiden bezongen bij de labels Marina en Chelsea als Cymbal & Clinger drie singles, die ze ook samen hadden geschreven. Bovendien produceerde Chelsea in 1972 met beiden een LP met de titel Cymbal & Clinger.

Daarna beëindigde Cymbal definitief zijn platencarrière. Hij liet zich neer in Nashville en vervoegde zich bij een componistenteam. Later werkte hij als componist bij BMG. In de jaren 80 maakte hij met zijn vriend in de Cymbal Roberts Band nog eenmaal zelf muziek.

Johnny Cymbal overleed in 1993 op 47-jarige leeftijd in Nashville aan de gevolgen van een hartinfarct.