Johannes Izak Planjer

Johannes Izak Planjer (Leiden, 7 september 1891 - Utrecht, 5 mei 1966) was een 20e-eeuwse stadsarchitect van de Nederlandse stad Utrecht. Zijn werk dateert uit het interbellum en heeft veelal een stijl in de trant van de Amsterdamse School en het nieuwe bouwen. Planjer is het meest bekend als architect van het sterk door Berlage geïnspireerde politiebureau aan de Tolsteegbrug in Utrecht, het huidige Louis Hartlooper Complex.[1]

J.I. Planjer
Persoonsinformatie
NationaliteitNederlandse
Geboortedatum7 september 1891
GeboorteplaatsLeiden
Overlijdensdatum5 mei 1966
OverlijdensplaatsUtrecht
Werken
Belangrijke gebouwenPolitiebureau Tolsteeg, Utrechts Stedelijk Gymnasium
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde
Politiebureau Tolsteeg (1926), heden Louis Hartlooper Complex
Rietendakschool (1923)
Utrechts Stedelijk Gymnasium (1932), thans Basisschool de Odyssee

Leven en werk

Planjer werd in 1891 geboren als zoon van Hendrik Johannes Planjer[2] en Jacoba Johanna Elizabeth Nieuwenhuizen. Zijn broer Bernhard werd binnenhuisarchitect, Johan(nes) zelf werd op 5 mei 1919 werkzaam als tijdelijk architect 1e klasse bij de Dienst Gemeentewerken van de gemeente Utrecht. Al spoedig kwam Planjer in vaste dienst en kreeg hij begin jaren twintig als chef van de afdeling bouwkundige werken de leiding om in Utrecht gemeentelijke gebouwen te ontwerpen. In deze vooroorlogse periode werden door hem bijna alle schoolgebouwen voor het openbaar onderwijs ontworpen. Deze ontwerpen kenmerken zich qua architectuur tot de Amsterdamse School, nieuwe bouwen, nieuwe zakelijkheid en soms de ontwerpen van de architect Willem Dudok.

Geïnspireerd door het principe van de openluchtscholen, hield Planjer rekening met de schoolkinderen[3] Als een van de eerste architecten in Nederland ontwierp hij een school (De "Rietendakschool") in landelijke stijl aan de rand van de stad. Gebouwd in 1923, konden kinderen hier buitenles krijgen in een aangrenzend weiland. In andere schoolontwerpen bracht Planjer onder meer geheel openslaande en lage raampartijen aan. In de vooroorlogse periode ontwierp hij verder in Utrecht onder meer politiebureaus, bruggen en straatmeubilair.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Planjer Directeur Openbare Werken bij de gemeente Utrecht en zijn er geen ontwerpen meer van hem bekend. Op 9 november 1956 ging hij met pensioen[4] en werd daarbij als erkenning voor zijn verdiensten benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.[5] Op 5 mei 1966 overleed Planjer te Utrecht.

Een aantal van zijn bouwwerken heeft vandaag de dag de status van rijksmonument.

Lijst van bekende werken in Utrecht

Zie ook
Zie de categorie Johannes Izak Planjer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.