Johan Thomas Lundbye

Lundbye studeerde aan de Koninklijke Deense Kunstacademie, waar hij een levenslange vriendschap sloot met medestudenten P.C. Skovgaard en Lorenz Frølich. In zijn vroege jaren maakte hij veel dierschilderijen, maar na het afronden van zijn studie, in 1842, zou hij vrijwel uitsluitend nog landschappen schilderen. Daarbij werd hij geïnspireerd door de nationalistisch-romantische kunstvisie van criticus en kunsthistoricus Niels Laurits Høyen, die het karakteristieke van het Deense landschap onderzocht. Lundbye werd ook sterk beïnvloed door zeventiende-eeuwse Hollandse landschapschilders, als Jan van Goyen en Albert Cuyp.

In 1845-1846 reisde Lundbye door Europa, met name door Duitsland, waarna hij zich vestigde op het platteland nabij Helsingør, in het noorden van Seeland, waar hij eerder ook al vaak schilderde. In 1848, tijdens de Eerste Duits-Deense Oorlog, meldde hij zich aan voor militaire dienst, maar nog voor hij naar het front werd gestuurd kwam hij te overlijden na een ongelukkig schietincident, waarbij op grond van zijn depressieve geaardheid ook wel gesuggereerd is dat het zelfmoord betrof.

Werk van Lundbye is onder andere te zien in het Statens Museum for Kunst, de Ny Carlsberg Glyptotek, de Hirschsprungske Samling, het Thorvaldsens Museum en Ordrupgaard, allen te Kopenhagen, maar ook in het Louvre te Parijs en het Metropolitan Museum of Art te New York.

• 
  Hunebed bij Raklev op Refsnæs, 1839
• 
  Open vlakte op Noord-Seeland, 1842
• 
  Twee koeien in een open land, 1845

• Ronberg, Monrad, Linnet: Twee gouden eeuwen. Schilderkunst uit Nederland en Denemarken. Waanders Zwolle / Rijksmuseum Amsterdam, 2001, blz. 46-55. ISBN 90-400-9527-2

• (da) Biografie op Kulturarv.dk
• (da) Biografische informatie op Kunstonline.dk
• (en) Lundbye op Artcyclopedia

Zie de categorie Johan Thomas Lundbye van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.