Johan Barthold Frans van Hasselt

Johan Barthold Frans van Hasselt ('s-Gravenhage, 26 februari 1913 - Buchenwald, 10 september 1942) was een verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Frans van Hasselt
J.B.F. van Hasselt
Volledige naamJohan Barthold Frans van Hasselt
Geboren26 februari 1913, 's-Gravenhage
Overleden10 september 1942, Buchenwald
LandNederland
Jaren actief1940

Voor de oorlog was Van Hasselt, lid van de familie Van Hasselt, student weg- en waterbouwkunde aan de Technische Hogeschool Delft, en voorzitter van de studievereniging Practische Studie. Toen de oorlog uitbrak, werd hij lid van de verzetsgroep Mekel. Op zaterdag 23 november 1940 hield Van Hasselt een toespraak aan het Oostplantsoen in Delft ten gevolge van enkele honderden studenten om te protesteren tegen de schorsing van joodse docenten. De daaropvolgende maandag 25 november vond een staking plaats door een groep van circa 500 studenten. Dit protest was het eerste publieke protest tegen de Jodenvervolging in Nederland. Enkele dagen na de staking werd hij opgepakt door de Duitsers. Hij werd overgebracht naar het concentratiekamp Buchenwald, waar hij op 10 november 1942 overleed.

De studentenhuisvestingsstraten Van Hasseltlaan en Van Hasseltplein in Delft, een zaal in de aula van de TU Delft en een lezing aan de TU Delft zijn naar hem vernoemd.[1] Op het gebouw aan het Oostplantsoen waarvoor Van Hasselt zijn toespraak hield is een gedenkplaquette aangebracht met de tekst:

"In dit voormalige gebouw van de Technische Hogeschool Delft kwamen op 23 november 1940 honderden studenten bijeen om te protesteren tegen de schorsing van Joodse docenten door de nazi's.

Na een toespraak van de student Frans van Hasselt besloten ze spontaan te gaan staken.

Het was de eerste massale staking in Nederland tegen de Duitse bezetting (1940-1945)."

Zie ook

Literatuur
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.