Jodenvervolging
Jodenvervolging is gecoördineerd geweld tegen en onderdrukking van de Joodse bevolkingsgroep. De bekendste Jodenvervolging is de Holocaust, de systematische vervolging en moord op Joden door de nazi's in Duitsland en bezet Europa voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze vervolging begon in 1935 met de instelling van de Neurenbergerwetten.
Het verschijnsel Jodenvervolging is echter al veel en veel ouder. In de middeleeuwen kwam het met regelmaat tot gewelddadige uitbarstingen (zogenaamde pogroms), of werd de Joodse bevolking uit een land verdreven. Joden waren over het algemeen uitgesloten van het lidmaatschap van de gilden, waardoor het hun niet was toegestaan ambachtelijke beroepen uit te oefenen. Jodenvervolging in christelijk Europa kwam op gang rond het jaar 1000. Ook het Midden-Oosten kende gruwelijke Jodenvervolgingen.
Eén van de vele oplevingen van Jodenhaat en -vervolging vond plaats in de 19e eeuw; in die periode werd ook de term antisemitisme ingevoerd.
Vormen van Jodenvervolging
Vormen van Jodenvervolging zijn:
- Het uitsluiten van Joden van gebruik van bepaalde voorzieningen
- Het verplichten om in bepaalde gebieden te wonen
- Het uitsluiten van het lidmaatschap van bepaalde organisaties
- Het verbod om bepaalde functies of beroepen uit te oefenen
- Lastercampagnes tegen Joden
- Georganiseerd geweld tegen Joodse bezittingen en personen
- Verbanning
- Boycot van winkels
- Afneming van bezittingen van Joden
- Volkerenmoord