Joep Brandes

Petrus Leendert Brandes (Den Haag, 26 juni 1920 - 6 mei 1988), roepnaam Joep en ook Joek genoemd, was een Nederlands voormalig voetballer en voetbaltrainer.

Joep Brandes
Nederlands elftal van 1949, met Brandes zittend, derde van links
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Petrus Leendert Brandes
Geboortedatum	26 juni 1920
Geboorteplaats	Den Haag, Nederland
Overlijdensdatum	6 mei 1988
Overlijdensplaats	Den Haag, Nederland
Positie	Aanvaller
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1942–1944 1946–1950 1950–1951 1951–1953 1953– DUNO VUC SC 't Gooi Feyenoord Olympique Nîmes Montpellier HSC Be Quick 1887 13 0(3) 69 (13)
Interlands
1949 Nederland 3 0(1)
Getrainde clubs
1956–1957 1957–1961 1964–1967 1967–1968 1968–1969 1969–1970 1974 Enschedese Boys VV Zwartemeer SC Drente SC Helmondia Zwolsche Boys PEC Eindhoven Zwolsche Boys VV Gemert
Portaal    Voetbal

Brandes speelde vanaf zijn achttiende als aanvaller voor DUNO, VUC (1942-1944) en SC 't Gooi (hij was eerst onderduiker in die regio). In maart 1946 kwam hij bij Feyenoord. Daar debuteerde de aanvaller op 19 januari 1947 in de thuiswedstrijd tegen VSV. Brandes ging in 1950 professioneel spelen in Frankrijk bij achtereenvolgens Olympique Nîmes en Montpellier HSC. Vanaf 1953 speelde hij nog voor Be Quick 1887. Naast het voetbal was hij lang werkzaam bij het Ministerie van Marine.[1]

Hij speelde in 1949 drie wedstrijden voor het Nederlands voetbalelftal, waarbij hij één doelpunt maakte. Brandes werd trainer, hij haalde zijn licentie in Frankrijk, en werkte onder meer bij Enschedese Boys (1956-1957), VV Zwartemeer (1957-1961), SC Drenthe, SC Helmondia (1964-1967), Zwolsche Boys (1967-1968), PEC Zwolle (1968-1969) en Eindhoven (1969-1970), vanaf 1974 wederom bij Zwolsche Boys, dat inmiddels een amateurclub geworden was, en VV Gemert.