Jimmy Little (zanger)

Little werd geboren in het Cummeragunja-reservaat in Nieuw-Zuid-Wales en groeide daar op, tot hij in 1955 naar Sydney vertrok om zich toe te leggen op de countrymuziek. In 1956 gaf hij zijn eerste single uit, Mysteries of life / Heartbreak waltz. Het duurde tot 1959 tot hij zijn eerste hit had met Danny boy. Het jaar erop had hij opnieuw een hit, ditmaal met El Paso. Zoals veel werk van Little waren beide nummers covers van andere artiesten.

Dit was ook het geval toen hij in 1963 zijn grootste hit had met het gospellied Royal telephone, dat twee jaar eerder al werd uitgebracht door Burl Ives. Met de single kende hij de hoogste notering die er van een Aboriginal in de Australische hitlijsten was geweest, terwijl zijn volk vooral in die tijd nog sterk achtergesteld leefde ten opzichte van andere Australische burgers.

Little kende zijn filmdebuut in 1960 in Shadow of the Boomerang, een filmdrama over de baptistische evangelist Billy Graham. Hij bleef zich tot het eind van de jaren zeventig nog vooral op de muziek richten en ging de volgende decennia over op het acteren. Hij kende zijn theaterdebuut in Black cockatoos, speelde in verschillende films waaronder Until the end of the world uit 1991 van regisseur Wim Wenders en in de opera Black river. Sinds ongeveer de eeuwwisseling bracht hij ook weer muziek uit, waaronder met Kylie Minogue in 2001 Bury me deep in love voor het album A journey through the musical landscape Of 21st century Australia. Verder zong hij het duet Happy day met Olivia Newton-John.

Ondertussen gaf hij muziekles aan zijn eigen Yorta Yorta-volk en was hij gastdocent voor het Koori Centre van de Universiteit van Sydney. Verder zette hij zich in voor de strijd tegen diabetes en nierziektes die onder Aboriginals relatief vaak voorkomen, inclusief bij hemzelf.

In 1989 werd hij beloond met de titel Aboriginal van het Jaar van de National Aboriginal and Islander Day Observance Committee (NAIDOC), vanwege het onderricht dat hij aan zijn eigen bevolking gaf. Daarnaast won hij andere prijzen, zoals de Red Ochre Award, twee Deadly Awards, een Ted Albert Award van APRA, een Golden Gospel Award en de opname in de ARIA Hall of Fame. In 2004 werd hij uitgeroepen tot National Living Treasure en in 2011 werd hij onderscheiden met de Golden Guitar Lifetime Achievement Award.