Jan van Vlijmen (componist)

Van Vlijmen studeerde orgel en piano aan het Utrechts Conservatorium. Daarnaast studeerde hij compositie bij Kees van Baaren. Na zijn afstuderen was hij directeur van de Muziekschool van Amersfoort (1961-1965) en doceerde hij vervolgens (tot 1968) muziektheorie aan het Utrechts Conservatorium.

In 1967 werd hij adjunct-directeur en - na de dood van Kees van Baaren in 1970 - directeur van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Van 1984 tot 1988 was hij intendant van De Nederlandse Opera en van 1990 tot 1997 leidde hij het Holland Festival.

Hij overleed op 69-jarige leeftijd in Réveillon (Frankrijk) aan de gevolgen van leukemie.

Jan van Vlijmen componeerde orkestwerken, opera's, kamermuziek en liederen. Voortbouwend op de dodecafonie van Arnold Schönberg volgde hij de principes van het serialisme, maar hij was daarin niet dogmatisch: hij was van mening dat het resultaat van seriële uitgangspunten "evengoed in de eerste plaats melodisch of harmonisch [kan] zijn, of allebei".

Hij behoorde in 1969, met Louis Andriessen, Reinbert de Leeuw, Misha Mengelberg en Peter Schat, tot het componistencollectief dat met de schrijvers Harry Mulisch en Hugo Claus werkte aan de operaproductie Reconstructie voor het Holland Festival. In de jaren 1975-1977 componeerde hij Axel in samenwerking met Reinbert de Leeuw en in 1990 in opdracht van de Vlaamse Opera Un malheureux vétu de noir over Vincent van Gogh. Zijn laatste opera Thyestes (naar het toneelstuk van Hugo Claus), een opdracht van de Koninklijke Muntschouwburg en de Nationale Reisopera, was klaar in 2004, kort voor zijn overlijden.

Hij schreef ook enkele werken voor harmonieorkest, Serenata I (1967) en Per Diciassette (1968). Zijn allerlaatste compositie, Trio Estatico, componeerde hij voor het Osiris Trio.

Van Vlijmen voltooide in 1987 de partituur en instrumentatie van Summer rites at Noon voor twee orkesten van Rudolf Escher. Hij bewerkte ook liederen van Arnold Schönberg en Alexander Zemlinsky voor orkest.

In 1965 won hij de Staatsprijs en in 1966 de Fontein-Tuynhoutprijs voor zijn compositie Gruppi per 20 strumenti e percussione. Hij ontving tweemaal de Matthijs Vermeulenprijs, in 1972 voor Omaggio a Gesualdo en in 1980 voor het orkestwerk Quaterni.

• Vermeulen, Ernst, 'Jan van Vlijmen', in: Hiu, Pay-Uun en Klis, Jolande van der ed., Het HonderdComponistenBoek (Bloemendaal 1997) 349-351.