Conservatorium

Een (muziek)conservatorium is een school in het hoger onderwijs waar men zich kan laten opleiden tot professioneel musicus, acteur/actrice, of danser(es).

Conservatorium van Sint-Petersburg.

Historische achtergrond

De benaming 'conservatorium' is afgeleid van het Latijnse 'conservare' (='bewaren'). De naam gaat terug op de weeshuizen, 'bewaar'-plaatsen (opvangplaatsen) voor ouderloze kinderen, in Italië. Reeds Paus Gregorius I (ca. 600) rekruteerde voor de zangersknapen jongens uit deze instellingen. Sinds de 16e eeuw werd het een vaste regel dat deze knapen, indien ze een goede stem en muzikaal gevoel hadden, een zangersopleiding kregen ten behoeve van de koren van de kathedralen en andere grote kerken. Pas tegen het eind van de 18e eeuw ontstonden ook in andere landen muziekscholen buiten deze weeshuizen om, maar de naam bleef tot in onze tijd in praktisch alle landen behouden.

De voornaamste conservatoria werden opgericht in Napels (1537: het Santa Maria di Loreto, de voorganger van het huidige Conservatorio di San Pietro a Majella di Napoli), Stockholm (1771), Stuttgart (1775), Parijs (1784), Milaan (1807), Praag (1811), Brussel (1813), Wenen (1822), Londen (1822), Den Haag (1826), Madrid (1830), Genève (1835), Boston (1853), Sint Petersburg (1862), Moskou (1866), Amsterdam (1862) en Antwerpen (1897).

Eind 20e eeuw kregen tal van Nederlandse en Belgische plaatsen de wettelijke status van 'Conservatorium' voor hun muziekschool. De vroegere beperktheid van het aantal muziekvakken dat aan een conservatorium werd onderwezen is bovendien aanzienlijk uitgebreid.

Structuur

Afhankelijk van de gevolgde richting is het mogelijk een diploma uitvoerend musicus, dirigent, componist te behalen, eventueel aangevuld met een pedagogisch diploma (Muziekdocent). Vanwege de invoering van het Bachelor-master stelsel (BaMa) ontvangen afgestudeerden tevens de internationaal erkende academische titel Bachelor of Music Arts (BMA).

Naast de officiële conservatoria zijn er ook enkele privéscholen waar men zich kan laten opleiden tot professioneel muzikant, zanger, etc. Hier zijn echter aanzienlijke kosten aan verbonden, in vergelijking met de voorgaande conservatoria.

Om aan een conservatorium te worden aangenomen moet eerst een toelatingsexamen (dat bestaat uit een schriftelijk en/of mondeling theoretisch deel, en een praktisch deel, een "auditie") afgelegd worden. Ervaring in de muziek is dus een vereiste. Men kan zich daar op voorbereiden door muziekacademie te volgen, in Vlaanderen georganiseerd als deeltijds kunstonderwijs, of in het kunstsecundair onderwijs voor de studierichting muziek of woordkunst te kiezen.

Naast de conservatoriumopleiding is het ook mogelijk aan een universiteit musicologie te studeren. Hier zijn voornamelijk theoretische vakken van belang, niet de instrumentvaardigheid. Ook zijn er rockacademies die zich specialiseren in popmuziek als studierichting.

Voorts kan men via een staatsexamen in het bezit komen van een bachelordiploma. Men volgt dan meestal de theoretische vakken bij een instituut dat daarin gespecialiseerd is (zoals het MOS), en de praktische vakken bij een private docent. Mensen die dit traject via een staatsexamen doen zijn vaak mensen die op latere leeftijd een diploma op conservatoriumniveau willen halen voor hun instrument.

Literatuur

Andreas Dorschel, 'Die Idee des Konservatoriums', in: Mendelssohns Welten, ed. Laurenz Lütteken (Kassel - Basel - London: Bärenreiter, 2010), 89-108.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.