Jan Harmensz. Muller

Jan Harmensz Muller (Amsterdam, 1 juli 1571 - aldaar, 18 april 1628)[1] was een Nederlands prentenmaker, tekenaar en kunstschilder, die gerekend wordt tot de barokke kunstenaars uit de Hollandse School.

Lot en zijn dochters door Jan Harmensz Muller

Leven

Muller was de oudste zoon van Harmen Jansz Muller (ca. 1539-1617). Harmen Muller was prentenmaker en kunsthandelaar en leidde zijn zoon Jan op als schilder. Jan Muller werkte na zijn opleiding gedurende een periode voor de uitgeverij van zijn vader, de Vergulde Passer in de Amsterdamse Warmoesstraat.[1][2] Muller woonde een deel van zijn leven in Praag, waar hij vele andere artiesten leerde kennen,[3] waaronder Hans von Aachen en Bartholomeus Spranger. Praag was toentertijd, ten tijde van het regime van keizer Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk, opgebloeid als cultureel centrum.[1] Hij onderhield nauwe contacten met de tevens onder de keizer Rudolf II werkzame beeldhouwer Adriaen de Vries, die voor Muller tot aangetrouwde familie behoorde.[2] In 1597 werd hij prentenmaker voor het keizerlijk hof.[4] In 1602 probeerde Muller zonder succes te bemiddelen voor keizer Rudolf II, die het thans in het Stedelijk Museum De Lakenhal in Leiden hangende schilderij Het Laatste Oordeel van Lucas van Leyden wilde kopen.[1] Tussen 1594 en 1602 bracht Muller waarschijnlijk veel tijd door in Rome en Napels. Hierna keerde hij terug naar Amsterdam en na de dood van zijn vader zette hij tot zijn eigen dood diens uitgeverij voort. Hij liet de gehele inventaris, inclusief een aantal koperplaten, na aan zijn vrijgezelle zoon Jan.[1]

Werk

Het vroege werk van Muller lijkt sterk te zijn beïnvloed door het maniërisme van Bartholomeus Spranger en Hendrick Goltzius;[5] of hij de in Haarlem woonachtige Goltzius daadwerkelijk persoonlijk heeft gekend, of zijn eigen stijl ontwikkelde door Goltzius' tekeningen en prenten na te tekenen, is niet duidelijk.[2] Muller werkte later in een meer naturalistische stijl, maar de invloeden van het maniërisme bleef in zijn gehele oeuvre zichtbaar.[5] In de periode dat hij in Rome en Napels woonde, maakte hij veel gravures. Van hem zijn een honderdtal gravures bekend.[5] Vanuit Mullers testament is bekend dat hij ook heeft geschilderd; desalniettemin wordt thans nog slechts een schilderij zeker aan hem toegeschreven.[2]

Literatuur
  • Nicolaas de Roever, Jan Harmensz. Muller, Oud Holland, 1885; 3(1): 266-275b(10)
  • E.K.J. Reznicek, Jan Harmensz Muller als tekenaar, Nederlands Kunsthistorisch Jaarboek 7, 1956
  • Jan Piet Filedt Kok, E. Hinterding, J. van der Waals, Jan Harmensz. Muller as printmaker - II in Print Quarterly, 1994; 11: 351-378
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.