Jan Glastra van Loon

Jan Frederik Glastra van Loon (Batavia (Nederlands-Indië), 16 maart 1920 – 's-Gravenhage, 22 oktober 2001) was een Nederlands politicus en rechtsgeleerde.

Jan Glastra van Loon
Jan Glastra van Loon in 1975
Algemene informatie
Volledige naam	Jan Frederik Glastra van Loon
Geboren	16 maart 1920
Overleden	22 oktober 2001
Partij	D66 (vanaf 1973)
Titulatuur	mr.dr.
Politieke functies
1973-1975	Staatssecretaris van Justitie
1976-1979	Partijvoorzitter
1980-1999	Lid Eerste Kamer
1980-1985	Fractievoorzitter
Parlement.com (biografische informatie)
Portaal    Politiek Nederland

Glastra van Loon was tijdens de Tweede Wereldoorlog leidinggevend in het studentenverzet binnen de Raad van Negen. Hij was staatssecretaris en senator voor D66 en ook enige tijd partijvoorzitter. Hij was een vooraanstaand humanist. Glastra van Loon werd met een artikel uit 1964 onbedoeld de geestelijk vader van de latere 'kroonjuwelen' van D66: de gekozen minister-president en het (gematigde) districtenstelsel. Hij kwam als staatssecretaris van Justitie in het kabinet-Den Uyl in conflict met de ambtelijke top van het ministerie, meer in het bijzonder secretaris-generaal dr. Albert Mulder, waarna minister Van Agt hem dwong af te treden. Een geluk bij een ongeluk voor D66, want Glastra kreeg de tijd om met een onvoorwaardelijke persoonlijke inzet de partij, die op sterven na dood was, tot nieuw leven te wekken. Na zijn politieke carrière was hij onder andere van 1987 tot en met 1994 voorzitter van het Humanistisch Verbond.

Glastra van Loon is ook (buitengewoon) hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Leiden (opvolger van Gerard Langemeijer) en de Universiteit van Amsterdam geweest. Vanaf 1960 was hij eveneens plaatsvervangend rechter bij de arrondissementsrechtbank in Den Haag. Verder heeft hij een aantal publicaties van juridisch-beschouwelijke aard op zijn naam staan, waaronder een inleidend leerboek in het recht getiteld Elementair begrip van het recht.