Jan Delva

Baron Jan Jozef August Delva was de zoon van Antoine Delva (1893-1951), stadssecretaris van Brugge en van Maria De Visschere (1898-1990). Zij was de dochter van Emile De Visschere (1861-1910), advocaat en actief voorman in Vlaamse verenigingen en publicaties. Haar oom was burggraaf en minister Aloïs van de Vyvere. Haar broer was professor Frans-Emile De Visschere (1909-1965), eerste secretaris van het Vast Wervingssecretariaat.

Jan Delva trouwde met Marie-Claire Joos (°1925) en ze hadden drie kinderen.

Na zijn middelbare studies aan het Sint-Lodewijkscollege in Brugge (retorica 1940) behaalde hij aan de KU Leuven in 1945 het doctoraat in de rechten. Hij werd advocaat in Brugge van 1945 tot 1951 en werd vervolgens magistraat.

Na een paar jaar als substituut aan de procureur des Konings in Brussel te zijn verbonden, werd hij in diezelfde stad rechter en jeugdrechter. Vervolgens werd hij raadsheer bij het Hof van Beroep in Brussel en in 1974 bij het Hof van Cassatie, waar hij in 1983 afdelingsvoorzitter werd.

In 1984 werd Delva de eerste voorzitter (voor de Nederlandse taalgroep) van het pas opgerichte Arbitragehof in België, later Grondwettelijk Hof genoemd. Hij bleef dit ambt bekleden tot op 27 januari 1993.

In 1991 werd Jan Delva in de Belgische erfelijke adel opgenomen, met de persoonlijke titel van baron. Zijn wapenspreuk luidt: Unitas in diversitate.

• Aanranding van de Eerbaarheid en Verkrachting, Algemene praktische rechtsverzameling, Gent, 1967
• Staatsrechtelijk profiel van het Belgisch Arbitragehof, Brussel, 1991

• Humbert MARNIX DE SAINTE ALDEGONDE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 2005, Brussel, 2005.
• Andries VAN DEN ABEELE, De Balie van Brugge, Brugge, 2009.
• Hof van Cassatie, Jan Delva, 1923-1998. Overlijden van Emeritus Voorzitter van het Arbitragehof, Ereraadsheer in het Hof van Cassatie, baron Jan Delva, Brussel, Bruylant, 1999.

• Webstek van het Grondwettelijk Hof