Jan Borghouts

Na een opleiding aan de HBS, de opleiding tot reserveofficier en een ambtelijke loopbaan in de Sociale Dienst van de gemeente Bergen op Zoom werd Borghouts in 1939 gemobiliseerd.
Eerste Luitenant der Reserve Borghouts verdedigde in mei 1940 met zijn manschappen het Maas-Waalkanaal. Na een korte krijgsgevangenschap hervatte hij zijn werk als ambtenaar, nu in de gemeente Hillegersberg bij Rotterdam en later weer in Bergen op Zoom.

Op 5 juni 1943 dook Borghouts onder. Hij gebruikte de schuilnaam Peter Zuid en werd ook wel Peter Borghouts genoemd.

In september 1944 werd Borghouts "gewestelijk sabotagecommandant" van de Binnenlandse Strijdkrachten.
Na de bevrijding van Zuid-Nederland in 1944 werd hij stafmedewerker van prins Bernhard en moest hij in opdracht van de prins optreden als commandant van het strijdend gedeelte van de Binnenlandse Strijdkrachten. Daartoe zou hij in de nacht van 17 op 18 maart 1945 geparachuteerd worden op een terrein van de heer Wijsman in Benthuizen. Dat was een bekend afwerpterrein waar in totaal al zeven droppings hadden plaatsgevonden, onder meer van Richard Barmé, de jongste agent, die er met 24 containers neerkwam.
Tijdens de vlucht werd hun vliegtuig achtervolgd door een Duitse nachtjager. Veel tijd had de piloot niet om de twee jongens af te werpen. Borghouts en Bobby ten Broek kwamen veilig op de grond, maar de nachtjager kende de afwerpplaats, dus die kon niet meer gebruikt worden.

Borghouts sprak die nacht met een aantal leidinggevende mensen uit het Rotterdamse verzet en vertrok de volgende ochtend naar Vlaardingen. Hij was later betrokken bij de voorbesprekingen met de Duitsers, die uiteindelijk de capitulatie tot gevolg hadden.
Bobby ten Broek sliep die nacht in een stal en ging de volgende dag met zijn zender naar Rotterdam. Hij overleefde ook de oorlog.

Borghouts was gehuwd met Wilhelmina van Veen. Eén van zijn zonen, Harry Borghouts, was commissaris van de koningin in Noord-Holland voor GroenLinks.

Standbeeld voor Borghouts in Overloon

Op 30 juni 1946 reikte kolonel mr C H J F van Houten hem de Bronzen Leeuw uit. Later werd deze ingetrokken en werd hij Ridder Militaire Willems-Orde.

• Ridders der vierde klasse in de Militaire Willems-Orde (No. 5) op 24 augustus 1946 als knokploegleider voor verzetsdaden tussen 1940 en 1945[1][2].
• Officier in de Orde van Oranje-Nassau[2]
• Oorlogsherinneringskruis[2], met 2 gespen
• Verzetsherdenkingskruis[2]
• Ereteken voor Orde en Vrede, met 4 gespen
• Onderscheidingsteken voor Langdurige Dienst als officier[2] 1966
• Legionnaire in het Legioen van Verdienste[2]

In Eindhoven werd op 18 maart 1967 een standbeeld onthuld ter nagedachtenis aan Borghouts' aandeel in het verzet. Het was gemaakt door beeldhouwer Piet Killaars. In 1978 werd het verplaatst naar Oorlogsmuseum Overloon.[3]

Zie de categorie Johannes Borghouts van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.