Jacob Willekens

Het schip Mauritius. Hendrick Cornelisz. Vroom (1600)

De kerstvloot vertrok op 21 december 1599 vanaf Texel, bestaande uit de Mauritius, de Hollandia, de Vriesland en Overijssel. Tegelijkertijd vertrok een concurrerende vloot, eveneens van vier schepen. Pieter Both en Paulus van Caerden voeren voor de Brabantsche Compagnie. Bij Antogil op Madagaskar gingen ze drie weken aan land om de zieken te verzorgen en proviand te verversen. Vervolgens zeilde hij naar de Maladiven. Wat er vervolgens gebeurde is onduidelijk. Of het lukte hen niet op Atjeh handel te drijven, of ze besluiten plotseling verder te varen, terwijl de sultan een ontvangst heeft voorbereid. Frederik Houtman reageerde ontzet, want hij had gehoopt dat de vier schepen hem en zijn medegevangenen mee zouden nemen. Laurens Bicker wist hem vrij te krijgen.

Wilkens zeilde in een recordtempo van zeven maanden en tien dagen naar Bantam. Daar troffen ze Van Caerden en Both aan. Both en Wilkens tekenden een contract om samen te werken en de peperprijs niet op te drijven.[4] Toen Steven van der Haghen op Bantam aankwam, tekende ook hij het stuk. Het wijst op de fusie van de verschillende voorcompagnieën, want er zijn onderling afspraken gemaakt dat er zeven schepen terug zullen varen en dat Meebael wordt achtergelaten. De leiding is bij toerbeurt. Op 4 september 1601 zijn de mannen weer terug in Texel.

De Hollandia onder Van Heemskerck, een broer van Jacob van Heemskerck zeilde door naar de Molukken. (Wilkens en Van Heemskerck lagen elkaar niet.)

In 1617 en 1620 liet hij twee kinderen dopen.[5]

Gezicht op de slag om San Salvador de Bahia in 1624

Willekens was vele jaren in dienst van de West-Indische Compagnie waar hij als admiraal aan de leiding stond van verschillende vloten. Zijn belangrijkste succes was de verovering van San Salvador de Bahia, de toenmalige hoofdstad van Brazilië. Deze vloot met als viceadmiraal Piet Hein vertrok vanuit Texel op 22 december 1623 met 26 schepen en 3300 opvarenden richting Zuid-Amerika.[6] Deze vloot moest de eerste fase van het Groot Desseyn bewerkstelligen: de verovering van San Salvador; de grootste suikerhaven van Brazilië, en van São Paulo de Loanda; het belangrijkste slavenstation van de Portugezen op de kust van Angola. De Nederlandse schepen voerden landingsvaartuigen en zeesoldaten met zich mee.

Begin juni 1624 begonnen zij hun eerste aanvallen van op zee. (Tegelijkertijd legde een vloot van elf schepen onder leiding van Jacques l'Hermite een blokkade aan voor Calloa de Lima en deed uitvallen op de kust van Peru.) Nadat Piet Hein de Portugese vloot had veroverd werd de stad na één dag omsingeling probleemloos ingenomen. Later zou hij ook nog deelnemen aan een succesvolle aanval op Rio de Janeiro samen met Hein in 1626, maar na een dispuut over wie de leiding zou hebben, gingen de twee uit elkaar en voer Willekens terug naar Amsterdam. Daarop is hij naar Algiers gezonden.

Jacobus Willekens werd in 1639 in de vroedschap opgenomen en was van 1639 tot 1648 raad bij de Admiraliteit van Amsterdam.[7] In 1642 werd hij samen met Albert Burgh afgebeeld op een schuttersstuk door Govert Flinck.[8] Wilkens ligt begraven in de Zuiderkerk.

• http://www.historien.nl/?p=8453