Jacob Isaacsz. van Swanenburg

Jacob Isaacsz. van Swanenburg (Leiden, 21 april 1571 - Utrecht of Leiden, 16 oktober 1638)[1] was een Noord-Nederlandse kunstschilder, die woonde en werkte in Leiden.

Jacob Isaacsz. van Swanenburg
De sibille toont Aeneas de onderwereld (Charons boot).
Persoonsgegevens
Geboren21 april 1571
Overleden16 oktober 1638
Beroep(en)kunstschilder
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Biografie

Van Swanenburg werd in 1571 geboren als zoon van de kunstschilder en latere burgemeester van Leiden, Isaac Claesz. van Swanenburg. Swanenburg werd door zijn vader opgeleid, evenals twee van zijn broers: Claes (1572-1652) werd schilder en Willem (1580-1612) werd graveur. De familie was Arminiaans van geloof en na 1618-1619 Remonstrants. Hij vertrok in 1591 naar Italië om zijn techniek te verbeteren. Hij werkte onder meer in Venetië (1591), Rome en Napels (rond 1598).

In Napels trouwde hij 28 november 1599 met de uit die plaats afkomstige Margarita Cordona. In 1608 kwam hij in conflict met de Inquisitie vanwege het door hem uitgestalde schilderij "de Heksendans". Hij kwam er van af met een zware reprimande. In 1615 keerde hij terug naar Leiden, maar pas twee jaar later, in 1617, besloot hij om zijn vrouw en drie kinderen in Napels op te halen om zich 6 januari 1618 definitief in Leiden als schilder te vestigen. Zijn woning en atelier bevonden zich aan de Langebrug 89, waar hij ook zijn leerlingen ontving. Zijn beroemdste leerling was Rembrandt van Rijn, die vermoedelijk van 1621 tot 1623 bij hem in de leer was. Van Swaneburg schilderde zowel genrestukken als historische taferelen, religieuze voorstellingen en portretten. Er zijn elf werken aan hem toegeschreven en geen portret is meer van hem bekend. Werk van Van Swanenburgh bevindt zich in meerdere museale collecties onder meer in Nederland, Duitsland, Denemarken, Polen, Rusland

Afbeeldingen

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.