Indian Railways

De Indian Railways (Hindi: भारतीय रेल, vertaling: Indiase spoorwegen), afgekort als IR, is een afdeling van de Indiase overheid die zorg draagt voor het functioneren van de spoorwegen in India. De Indian Railways valt onder het Ministerie van Spoorwegen. Het Ministerie wordt geleid door een in het kabinet zittende Minister van Spoorwegen (anno 2019 Piyush Goyal). De afdeling wordt geleid door de Railway Board (spoorwegraad). Het hoofdkwartier van de Indian Railways bevindt zich in New Delhi. Tot 2006 had de Indian Railways een monopolie op het treinverkeer in India.[1]

Activiteiten

Het bedrijf opereert een van de grootste en drukste spoorwegnetten ter wereld. De Indian Railways is met meer dan 1,3 miljoen werknemers de grootste commerciële of publieke dienstverlenende werkgever ter wereld.

De spoorwegen lopen door het hele land en hadden in 2019 een totale lengte van 67.368 kilometer. In 2017 bezat de Indian Railways 277.987 vrachtwagons, 70.937 passagierswagons en 11.452 locomotieven. In 2019 reden er dagelijks zo'n 30.000 treinen, waarvan 20.000 passagierstreinen, van lange afstand tot voorstadslijnen.

Prestaties

Overzicht spoorwijdte in India.

Sinds 1980 is de lengte van het spoornetwerk maar bescheiden toegenomen. Het netwerk heeft in 2017 een totale lengte van 67.368 kilometer, waarvan 35.488 kilometer geëlectrificeerd. Op ongeveer 30% van de lengte ligt ten minste dubbelspoor. Ongeveer 92% (61.680 km) van het netwerk heeft een spoorwijdte van 1,676 meter en 8% (5.334 km) is meterspoor. De rest van het netwerk heeft een spoorwijdte van minder dan een meter. In de jaren 80 zijn grote delen van het netwerk aangepast en naar de huidige standaardmaat van 1,676 meter verbreed.

Het vervoer van passagiers is sinds 1980 ruimschoots verdubbeld hetgeen ook zichtbaar is in de ontwikkeling van het aantal wagons. Het aantal locomotieven is min of meer gelijk gebleven. In 1980 had de maatschappij nog ruim 7000 stoomlocomotieven rijden waarvan er in 2014 nog maar 43 over zijn. Ondanks de daling van het aantal vrachtwagons is het vrachtvervoer bijna vervijfvoudigd sinds 1980. Ongeveer de helft van alle vracht over het spoor is steenkool.

Jaar[2] Lengte
netwerk
(in km)
Passagiers
(in miljoen)
Locomotieven Passagier-
wagons
Vracht-
wagons
Werknemers
1980-8161.2403.61310.90838.333400.9461.572.200
1990-9162.3673.8588.41738.511346.1021.651.800
2000-0163.0284.8337.56642.515222.1931.545.300
2010-1164.4607.6519.21361.983229.9971.332.000
2013-1465.8088.39710.49965.358245.2671.334.000

Veiligheid

Per jaar komen ruim 30.000 mensen om bij ongevallen en ongelukken waarbij treinen zijn betrokken. Zo’n 15.000 mensen komen op bij het onvoorzichtig oversteken van spoorwegen en evenveel mensen vallen uit rijdende treinen of worden al rijdende geraakt door masten en andere obstakels langs het spoor.[3]

Hogesnelheidstrein

Eind 2015 gaf het kabinet van Narendra Modi toestemming voor een hogesnelheidstrein van Japanse makelij tussen de steden Mumbai en Ahmedabad.[4] De huidige reistijd van acht uur gaat dankzij de trein omlaag naar twee. De kosten voor de aanleg van de 500 kilometer lange spoorweg en de aanschaf van de treinen zijn begroot op 13,4 miljard euro.[4] Japan geeft hiervoor een lening tegen zeer gunstige voorwaarden.

Geschiedenis

In 1853 reed de eerste passagierstrein in India van Bombay naar Thane. In 1947, het jaar van de onafhankelijkheid van India, waren er 42 spoorwegmaatschappijen. In 1951 werden deze maatschappijen genationaliseerd en tot een eenheid gesmeed. Het jaar daarop werden er zes zones ingesteld.

Naarmate de economie van India verbeterde werden vrijwel alle onderdelen van de spoorwegen in India zelf geproduceerd. Breedspoor werd de standaard en de Indian Railways begon met het elektrificeren van de spoorlijnen naar wisselstroom. In 1985 waren de laatste stoomlocomotieven uit de roulatie gehaald in het voordeel van diesel en elektrische locomotieven.

Onder Rajiv Gandhi werden er hervormingen doorgevoerd en in 1987 werd er in Bombay begonnen met de automatisering van het reserveringssysteem en in 1989 werden de treinnummers gestandaardiseerd in vier cijfers. In 1995 was het gehele reserveringssysteem geautomatiseerd.

In november 2015 plaatste Indian Railways orders ter waarde van $ 5,6 miljard bij General Electric en Alstom voor nieuwe locomotieven. Alstom gaat 800 elektrische locomotieven leveren in de komende 11 jaar en zal hiervoor een fabriek bouwen in Madhepura. Deze locomotieven met een vermogen van 12.000 pk worden gebruikt voor het trekken van zware treinen. General Electric gaat over dezelfde periode 1000 diesellocomotieven leveren met een totale waarde van $ 2,6 miljard. Het Amerikaanse bedrijf bouwt een nieuwe fabriek in Marhowra in de deelstaat Bihar, en onderhoudsfaciliteiten in Bhatinda (Punjab) en Gandhidham (Gujarat). Deze nieuwe locomotieven krijgen motoren met een vermogen van 4500 pk of 6000 pk.

Zones

Schematische kaart van zones en het spoorwegennet in India

Er zijn zestien zones. Elke zone wordt geleid door een General Manager (GM) die weer rapporteert aan de Railway Board. De zones bestaan op hun beurt weer uit een bepaald aantal divisies, die elk hun eigen hoofdkantoor hebben. Er zijn in totaal 67 divisies.

Nr.NaamAfk.HoofdkantoorOpgericht op
 1.Northern RailwayNRDelhi14 april 1952
 2.North Eastern RailwayNERGorakhpur1952
 3.Northeast Frontier RailwayNFRGuwahati1958
 4.Eastern RailwayERCalcuttaApril 1952
 5.South Eastern RailwaySERCalcutta1955
 6.South Central RailwaySCRSecunderabad2 oktober 1966
 7.Southern RailwaySRMadras14 april 1951
 8.Central RailwayCRBombay5 november 1951
 9.Western RailwayWRBombay5 november 1951
10.South Western RailwaySWRHubli1 april 2003
11.North Western RailwayNWRJaipur1 oktober 2002
12.West Central RailwayWCRJabalpur1 april 2003
13.North Central RailwayNCRAllahabad1 april 2003
14.South East Central RailwaySECRBilaspur1 april 2003
15.East Coast RailwayECoRBhubaneshwar1 april 2003
16.East Central RailwayECRHajipur1 oktober 2002
17.Konkan Railway[5]KRNavi Mumbai26 januari 1998

De metro van Calcutta is in bezit van en wordt beheerd door de Indian Railways, maar is geen onderdeel van een zone. Bestuurlijk wordt het echter wel beschouwd als een zone.

Zie de categorie Indian Railways van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.