Hôtel-Dieu de Tonnerre

Margaretha van Bourgondië-Tonnerre, weduwe van Karel I van Anjou, stichtte dit hospitaal in 1293. Het is een van de grootste - 96 m lang, 21,5 m breed en 20 m hoog - en oudste in Europa. Voor de constructie stelde Margaretha aanzienlijke financiële middelen en constructiemateriaal ter beschikking. Dat zorgde er voor dat dit gebouw in twee jaar tijd klaar was. In 1295 ontving het zijn eerste patiënten in ongeveer 40 bedden die beschikbaar waren. Margaretha verzekerde het godshuis van inkomsten door de opbrengst van wijngaarden, bossen, dorpen en belastingen aan haar toe te wijzen en ze van alle heffingen van toekomstige heersers van Tonnerre te ontslaan. Zelf verbleef ze in appartementen die ze vlak naast het godshuis liet optrekken. Toen ze in 1308 stierf, werd ze in het gebouw begraven. Een handelaar schonk in 1454 het godshuis de Graflegging, een beeldengroep gemaakt door Georges en Michiel de la Sonnette (zie lager) die in de sacristie is te zien.

Om problemen rond vochtigheid en verwarmingskosten op te lossen bouwde men van 1642 tot 1648 aan een nieuw hospitaal rond de huidige tuin. De grote, niet meer gebruikte ziekenzaal diende tot 1777 als begraafplaats. Tussen 1763 en 1767 kreeg men de beschikking over lokalen voor chirurgie en hospitaaladministratie terwijl in 1785 de meridiaan van Tonnerre in de vloer van de ziekenzaal werd getekend. Na de Franse Revolutie sloeg men stro en hooi op in de ziekenzaal en verwijderden de revolutionairen het metaal uit de meridiaan, het graf van Margaretha en uit het grafmonument van François-Michel le Tellier (zie lager).

Toen men van 1960 begon aan de bouw van een nieuw ziekenhuis in Tonnerre verloor het godshuis zijn oorspronkelijke functie.

In 1826 installeerde men op dezelfde plek in de ziekenzaal een nieuw grafmonument voor Margaretha. Haar resten werden gespaard door de revolutionairen omwille van haar barmhartigheid voor zieken en armen.

François-Michel le Tellier, graaf van Tonnerre lag in het kapucijnenklooster te Parijs begraven. Tijdens de Franse Revolutie verborg men het in een gebouw dat men anno 2016 kent als École nationale supérieure des beaux-arts. Zijn graf werd toch gevonden en zijn resten verstrooid. In 1819 besloten zijn nazaten om een nieuw grafmonument in het hôtel-Dieu te plaatsen, in de linkerkapel van de ziekenzaal.

Deze beeldengroep uit 1454 is een van de oudste grafleggingen in Europa. Verdwenen zijn de beelden van twee Romeinse soldaten die het geheel flankeerden. Het is het werk van Georges en Michiel de la Sonnette van wie men veronderstelt dat ze leerlingen van Claus Sluter waren.

• 
  De voormalige ziekenzaal
• 
  Graflegging (1454)
• 
  Grafmonument van François-Michel le Tellier en zijn vrouw Anne de Souvré
• 
  De meridiaan van Tonnerre
• 
  Portret van Margaretha door Jean-Joseph Ansiaux in het museum