De Ligne (geslacht)

De oorspronkelijke leden van deze familie waren edellieden in dienst van de graven van Henegouwen waarvan de stamvader Thierry de Ligne voor het eerst in 1125 vermeld wordt. Zij traden vervolgens in dienst van de Bourgondische hertogen. In 1544 werd Jacob van Ligne door keizer Karel V verheven tot graaf van Ligne.

Lamoraal I van Ligne kreeg op 20 maart 1601 van keizer Rudolf II de titel van prins van het Heilig Roomse Rijk, voor hemzelf en zijn nakomelingen die de naam dragen. Dit had echter geen rechtsgevolgen in de Nederlanden. Een jaar later, op 22 augustus 1602, verhieven Albrecht en Isabella het graafschap Ligne tot prinsdom Ligne, waarbij de titel prins van Ligne enkel door het familiehoofd wordt gedragen.

Door zijn huwelijk met Anna-Maria van Melun kwam de familie in het bezit van het prinsdom Épinoy, het markizaat Roubaix en de heerlijkheden Antoing en Fagnolle. De aanspraken hierop zijn niet onomstreden, aangezien een andere tak van het huis Melun, hierin gesteund door Frankrijk, deze titels bleef dragen.

Lamoraals zoon Floris zou het familiebezit vermeerderen door de aankoop van het prinsdom Amblise.

Op 20 juli 1770 werd de baronie van Fagnolle verheven tot rijksgraafschap. Het vormt dan tot de Franse aanhechting in 1794 een soeverein staatje binnen het Heilig Roomse Rijk.

Koning Willem I der Nederlanden benoemde op 13 maart 1816 Eugène de Ligne in de Ridderschap van Brabant en erkende de titel van prins voor hem en al zijn afstammelingen die de naam dragen.

In 1923 werd door koning Albert I toestemming verleend aan Ernest de Ligne de (oude) titels van prins van Amblise en prins van Épinoy te gebruiken met overgang bij eerstgeboorte op mannelijke afstammelingen, en werd aan alle leden van het geslacht toestemming verleend het predicaat 'hoogheid' te dragen.

De familie liet in de 18de eeuw onder andere het bekende Kasteel van Belœil verbouwen tot een lustslot. Het bewoonde kasteel, sinds 1311 privaat eigendom van de familie de Ligne, herbergt een collectie meubilair en kunst. De grote bibliotheek is meer dan 20.000 oude banden rijk. De tuin is een voorbeeld van Franse tuinarchitectuur, in de stijl van Le Nôtre.

Baron Michel III gaf de baronie Barbançon aan zijn tweede zoon Willem (†1519). Diens kleinzoon Jan van Ligne (1525-1568), veldheer, werd de stamvader van het derde huis Arenberg, alsook van de prinsen van Barbançon.

Henri de Ligne (1881-1967) trouwde in 1910 met Charlotte de La Trémoille. Na het uitsterven van het Franse huis De La Trémoille verkregen zijn nakomelingen in 1934 naamswijziging tot De Ligne de La Trémoille.

• Torre di Ligny

• Kasteel van Belœil
• heraldiek van de familie de Ligne