Hugo Tutein Nolthenius

Hugo Tutein Nolthenius (Amsterdam, 2 augustus 1863 - Delft, 12 december 1944) was een Nederlands industrieel en kunstverzamelaar.

In de jaren 1878 - 1881 was Tutein Nolthenius werkzaam bij de fabriek "De Atlas". Na colleges gevolgd te hebben aan de Technische Hoogeschool te Delft trad hij in dienst bij de Nederlandse Oliefabriek te Delft, waar hij tot onderdirecteur werd benoemd. Van 1898 tot 1920 was hij directeur van de nieuw opgerichte Fransch-Hollandsche Oliefabrieken Calvé-Delft N.V. te Delft, waarin de Nederlandsche Oliefabriek werd ingebracht.

De kunstcollectie die Tutein Nolthenius gedurende zijn leven opbouwde was zeer divers en bestond uit verschillende materialen. Zo had Tutein Nolthenius bijvoorbeeld bijzondere interesse in oosters keramiek. De verzamelaar had oog voor kleine én grote kunstenaars. In zijn statige herenhuis in Delft hingen de werken van onder andere Vincent van Gogh, Johan Thorn Prikker en Isaac Israëls. Aan het begin van de twintigste eeuw werd zijn naam in één adem genoemd met bijvoorbeeld de Voorburgse industrieel Lodewijk Cornelis Enthoven en Helene Kröller-Müller. Evenals bij Kröller-Müller, werd ook Hugo geadviseerd door de één van Nederlands bekendste kunstcriticus H.P. Bremmer.

Ook als directeur van Calve-Delft wist Tutein Nolthenius uiting te geven aan zijn voorliefde voor toegepaste kunst. De prachtige reclameaffiches, naar het ontwerp van Jan Toorop, zijn hiervan een treffend voorbeeld. Deze werden uitgevoerd in Jugendstil, een stijl die sinds de uitgave van de affiches in Nederland ook bekendstaat als Slaoliestijl. Tutein Nolthenius bracht op deze manier het volk in aanraking met (vernieuwing in) de kunsten. Ook zijn eigen kunstverzameling diende dit nobele doel. Verschillende malen stelde hij zijn collectie tentoon.