Hoornaarsvlinder

Deze vlinder lijkt sprekend op grotere wespensoorten als de hoornaarwesp (Vespa crabro), en heeft een spanwijdte van 3-4 centimeter. Deze gelijkenis dient om vijanden zoals vogels af te schrikken, en wordt mimicry genoemd. Vooral de kleuren lijken sterk op de wesp; een geel achterlijf met bredere en smallere zwarte dwarsbanden, twee wesp-achtige antennes en een zeer kort behaard achterlijf. Belangrijk onderscheid met de hoornaar is dat deze laatste een meer oranje kleur heeft, minder behaard is en een duidelijk wespentaille heeft. Vooral de vleugels van de hoornaarvlinder zijn goed aangepast; in tegenstelling tot de meeste andere vlinders ontbreken namelijk de meeste schubben waardoor het grootste deel van het vleugeloppervlak doorzichtig is. Ook de sterke adering ontbreekt niet en maakt dat men goed moet kijken om het onderscheid te maken. De wespentaille ontbreekt maar wordt nagebootst door de bruine driehoekige vlek voor het borststuk. Ondanks het vervaarlijke uiterlijk is de onschuldige hoornaarvlinder zoals alle vlinders volkomen weerloos.

Er zijn nog wel meer bijzonderheden aan deze soort; de hoornaarvlinder behoort tot de nachtvlinders, maar is alleen overdag actief. Ook eet deze soort alleen als rups; eenmaal uit de pop wordt geen voedsel meer opgenomen. De vlinder vliegt maar zelden en wordt meestal op boomstammen aangetroffen.

De eitjes worden gelegd op de populier of de wilg omdat de larve enkel van deze bomensoorten eten. Omdat deze bomen graag bij het water groeien worden ook de volwassen vlinder vaak langs de waterkant gezien. De rups leeft twee jaar en overwintert voordat verpopping plaatsvindt. In juni en juli kan deze vlinder als imago worden gezien.

Deze soort komt voor in Europa en Azië.