Hoefijzermuskaatduif

De hoefijzermuskaatduif is de kleinste muskaatduif van de Filipijnen. De lengte is inclusief staart ongeveer 35,5 centimeter en de spanwijdte is zo'n 21,5 centimeter. De mannetjes verschillen van de vrouwtjes. De drie ondersoorten zijn te onderscheiden door de kleur van de brede band over de borst. Deze is grijs van D. carola carola tot zwart bij D. carola nigrorum. De kop, bovenkant van de rus, en bovenkant van de borst van het mannetje zijn lichtgrijs van kleur. De rug en vleugels zijn grijs met wat bronsachtig groen erdoorheen. De staart is aan de bovenkant groen en van onderen donkerbruin tot zwart. De veren op de vleugels zijn grijs en donkergroen. De borstband afhankelijk van de ondersoort. De smalle band tussen deze band en de buik is donkerbruin, bijna zwart en de buik en onderkant van de vleugels kastanjekleurig zwart. Het vrouwtje wijkt af op de rug en vleugels, die meer bronsachtig rood zijn en heeft geen onderscheidende banden over de borst. De snavel van de hoefijzermuskaatduif is roze, met een wit uiteinde. De ogen wit met roze en de huid eromheen blauwgrijs. De poten zijn roodachtigroze van kleur.

De soort werd in 1854 oorspronkelijk als Ptilocolpa carola benoemd door prins Charles Lucien Bonaparte. De soortaanduiding eert diens dochter Charlotte.

Er bestaan drie ondersoorten van de hoefijzermuskaatduif:

• Ducula carola carola (Luzon, Mindoro en Sibuyan)
• Ducula carola nigrorum (Negros en Siquijor; mogelijk uitgestorven)
• Ducula carola mindanensis (Mindanao)

Deze duivensoort komt voor op de hierboven genoemde eilanden in de bossen en bij bosranden van het laagland tot aan een hoogte van 2500 meter. De hoefijzermuskaatduif komt voor in kleine tot zeer grote groepen, soms ook samen met de groene muskaatduif.

Deze duivensoort eet waarschijnlijk fruiten, bessen, zaden en noten.

Deze duivensoort legt een enkel ei in een nest van onzorgvuldig bij elkaar gelegde takjes. Een enkel geval is bekend van een nest op het eiland Mindoro in de maand mei.