Hidradenitis suppurativa

	Hidradenitis suppurativa
	Ziekte van Verneuil
	Synoniemen
Latijn	acne inversa[1]; acne ectopica[1]
Nederlands	ectopische acne[1]
	Coderingen
ICD-10	L73.2
ICD-9	705.83
eMedicine	emerg/259med/2717 derm/892
MeSH	D017497
Portaal	Geneeskunde

Hidradenitis suppurativa[1] (HS) of ziekte van Verneuil is een huidaandoening die gekenmerkt wordt door steeds op dezelfde plaats terugkerende ontstekingen. Deze treden vooral op in de liezen, genitaliën, bilspleet en oksels, en ook onder de borsten en in buikplooien. De ziekte is moeilijk te behandelen en is voor patiënten erg belastend.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Ontstaan

Hidradenitis suppurativa wordt veroorzaakt door ontstekingen van haarzakjes. De ontstekingen breiden zich door de huid uit en vormen abcesholtes en -gangen. Deze gangen gaan steeds opnieuw ontsteken en verlittekenen gaandeweg. Waarom sommige mensen dit soort ontstekingen krijgen en andere niet, is onbekend. Een groot deel van de patiënten (maar niet iedereen) rookte ten tijde van het begin van de klachten, dus dat zou van invloed kunnen zijn.[2] Het effect van stoppen met roken op het beloop van de klachten is niet uit de medische literatuur bekend. Ook genetische aanleg speelt een rol.

Behandeling

Het effect van scheren of juist stoppen met scheren is meestal nihil.
Vaak wordt stoppen met roken aangeraden. Het effect is nooit gemeten.
Knellende, schurende kleding is vaak vervelend en kan soms ontstekingen uitlokken.
Lokale behandeling met crème met Resorcinol 5%, 10%, 15% kan het ontstaan van nieuwe ontstekingen tegengaan, evenals het gedurende enige weken dagelijks herhaaldelijk ontsmetten van de aangedane huid met betadine-jodium.
Langdurig gebruik van antibiotica maakt het ziektebeeld (tijdelijk) rustiger. Vaak worden hier middelen als tetracycline, doxycycline of minocycline voor gebruikt.
Actieve ontstekingen kunnen in een vroeg stadium behandeld worden met injectie van triamcinolon.
Excisie en drainage van abcessen kan bijdragen. Er is echter een grote kans op recidief. Een effectieve methode is 'deroofing': (ruim) openleggen van alle onderhuidse holtes.[3][4] De wond moet vanzelf dichtgroeien; dit gaat relatief snel en met beperkte littekenvorming. Simpele incisie en drainage wordt met terughoudendheid toegepast: hoe meer littekens in het gebied ontstaan, hoe meer kans op herhaling.
Meest recent toegevoegd aan de lijst met behandelmethoden van chronisch progressieve hidradenitis suppurative is TNF-alfa-blokkertherapie. Dit is een groep geneesmiddelen die de ziekte meer bij de bron aanpakt en dus ook een veel betere werking heeft. Resultaten zijn vaak al binnen een aantal weken zichtbaar. Deroofing blijft echter wel een noodzaak voor de korte termijn. Op de lange termijn is dit bij goede werkzaamheid van de therapie niet meer nodig.
Huidtransplantaties : Volledig aangedaan gebied wordt verwijderd.Dit wordt bekleed met huidtransplantaten. Soms komt het voor dat het aangedane gebied te dicht bij de anus zit en dan is voor deze operatie een tijdelijk stoma noodzakelijk. Het komt zelden voor dat de hidradenitis terugkomt in het huidtransplantaat.

Naamgeving

Hidradenitis betekent zweetklierontsteking; ἱδρώς hidrōs: zweet,[5] ἀδήν adén: klier,[5] en -itis (achtervoegsel): ontsteking[1]. Suppurativa: etterend. De normale (eccriene) zweetklieren hebben echter geen rol in het ziekteproces. De aandoening komt vooral in die huidgedeelten voor waar zich de specifieke zweetklieren bevinden die bij de puberteit en daarna verantwoordelijk zijn voor de lichaamsgeur, de apocriene zweetklier Veel deskundigen noemen de aandoening daarom liever acne inversa of acne ectopica. Hidradenitis suppurativa blijft echter verreweg de meest gebruikte benaming.

Zie ook

Acne conglobata: ernstige variant van gewone acne, gelokaliseerd op rug en gezicht.
Furunculose is het steeds terugkeren van steenpuisten. Dit kan met hidradenitis verward worden. Furunculose is echter te genezen door het uitroeien van de veroorzakende bacterie.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Konig A, et al. Cigarette smoking as a triggering factor of hidradenitis suppurativa.Dermatology. 1999;198(3):261-4. In pubmed
Brown SC, et al. Surgical treatment of perineal hidradenitis suppurativa with special reference to recognition of the perianal form. Br J Surg. 1986 Dec;73(12):978-80. In pubmed
http://www.hidradenitis.nl/docs/deroofing.pdf
Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford: Clarendon Press.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Pinkhof2012-1] Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

[2] Konig A, et al. Cigarette smoking as a triggering factor of hidradenitis suppurativa.Dermatology. 1999;198(3):261-4. In pubmed

[3] Brown SC, et al. Surgical treatment of perineal hidradenitis suppurativa with special reference to recognition of the perianal form. Br J Surg. 1986 Dec;73(12):978-80. In pubmed

[4] ttp://www.hidradenitis.nl/docs/deroofing.pdf

[Liddell_&_Scott-5] Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford: Clarendon Press.