Hendrik C. van de Hulst

Hendrik Christoffel (Henk) van de Hulst (Utrecht, 19 november 1918 - Leiden, 31 juli 2000) was een Nederlands astronoom.

Hendrik C. van de Hulst
Henk van de Hulst in 1977
Algemene informatie
Volledige naam	Hendrik Christoffel van de Hulst
Geboren	Utrecht, 19 november 1918
Overleden	Leiden, 31 juli 2000
Nationaliteit	Nederlandse
Beroep	Astronoom
Portaal    Astronomie

Van de Hulst was een zoon van de schrijver van christelijke kinderboeken W.G. van de Hulst sr. Hij studeerde in Utrecht en behaalde bij Marcel Minnaert zijn doctoraat in 1946, met een proefschrift getiteld "Optics of spherical particles". Na zijn promotie werkte hij als postdoc aan de Yerkes-sterrenwacht van de Universiteit van Chicago.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog berekende hij, geïnspireerd door Jan Hendrik Oort, dat wolken van neutrale waterstof in het Melkwegstelsel elektromagnetische straling met een golflengte van 21 centimeter moesten uitzenden. Deze straling werd in 1951 ook daadwerkelijk ontdekt en samen met Oort en C.A. (Lex) Muller begon Van de Hulst aan een project dat de neutrale waterstof in het Melkwegstelsel in kaart moest brengen. De spiraalvormige structuur van de Melkweg werd hierdoor voor het eerst vastgelegd.

Tussen 1948 en 1984 was Van de Hulst verbonden aan de Universiteit Leiden, eerst als lector en vanaf 1952 als gewoon hoogleraar. Hij leverde een belangrijke bijdrage aan de tak van de radioastronomie, alsmede nationale en internationale organisaties op het gebied van ruimteonderzoek. Van de Hulst kreeg in 1955 de Henry Draper Medal uitgereikt, in 1964 de Rumford Medal, in 1978 de Bruce Medal en in 1995 de Karl Schwarzschild Medal. Planetoïde 2413 van de Hulst is naar hem genaamd en 2412 Wil naar zijn vrouw. Hij was lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW).

In 1958 werd hij de eerste president van COSPAR, een nieuwe internationale organisatie voor ruimteonderzoek. Daarnaast was hij nauw betrokken bij de oprichting van de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA en speelde hij een belangrijke rol bij de totstandkoming van het Europese Ruimtevaartonderzoek en Technologiecentrum ESTEC in Noordwijk.