Hendrik II van Nassau-Siegen

	Hendrik II
	Hendrik II van Nassau-Siegen afgebeeld op zijn grafsteen
	Graaf van Nassau-Siegen
Regeerperiode	1442-1451
Mederegent	Johan II “met de Helm” (tot 1443); Johan IV (tot 1447)
Voorganger	Engelbrecht I
Opvolger	Johan IV
	Graaf van Vianden
Regeerperiode	1442-1451
Mederegent	Johan II “met de Helm” (tot 1443); Johan IV (tot 1447)
Voorganger	Engelbrecht I
Opvolger	Johan IV
	Graaf van half Diez
Regeerperiode	1442-1451
Mederegent	Johan II “met de Helm” (tot 1443); Johan IV (tot 1447)
Voorganger	Engelbrecht I
Opvolger	Johan IV
	Heer van Breda
Regeerperiode	1442-1447
Mederegent	Johan IV
Voorganger	Engelbrecht I
Opvolger	Johan IV
Huis	Nassau-Siegen
Vader	Engelbrecht I van Nassau-Breda
Moeder	Johanna van Polanen
Geboren	7 januari 1414;
Gestorven	18 januari 1451; Radicofani
Begraven	Collegiata, San Quirico d'Orcia
Partner	Genoveva van Virneburg; Irmgard van Schleiden
Religie	Rooms-katholiek
	; Wapen van de graven van Nassau, Vianden en Diez

Hendrik II van Nassau-Siegen (7 januari 1414[1][2][3][4][5] - Radicofani, 18 januari 1451),[6] ook bekend als Hendrik II van Nassau-Dillenburg, was graaf van Nassau-Siegen (een deel van het graafschap Nassau), Vianden en half Diez. Hij stamt uit de Ottoonse Linie van het huis Nassau.

Biografie

Hendrik was de tweede zoon van graaf Engelbrecht I van Nassau-Breda en Johanna van Polanen,[1][2][3][4][5][7] dochter van heer Jan III van Polanen en Odilia van Salm.[3][7]

Hendrik volgde in 1442 zijn vader op samen met zijn broer Johan IV.[2][8] Hij erfde in 1443 samen met zijn broer de bezittingen van hun oom Johan II “met de Helm”. Op 22 februari 1447 deelden Hendrik en zijn broer Johan IV hun bezittingen, waarbij Hendrik de goederen in Duitsland verkreeg.[2][4][7][8]

In verband met het door paus Nicolaas V voor 1450 afgekondigde Heilig Jaar ondernam Hendrik een pelgrimstocht naar Rome. Op de terugreis overleed hij op 18 januari 1451 te Radicofani in Toscane, ongeveer 30 km ten noorden van het Lago di Bolsano. De bronnen vermelden zowel de pest als malaria als mogelijke doodsoorzaken.[6] Hendrik werd begraven in de Collegiata (een kerk waaraan een college van kanunniken verbonden is) in het ongeveer 25 km ten noorden van Radicofani gelegen stadje San Quirico d'Orcia.[6][9] Het ligt voor de hand te veronderstellen dat Hendrik onderweg was naar Siena, ongeveer 25 km ten noorden van San Quirico d'Orcia, om daar zijn opwachting te maken bij rooms-koning Frederik III. In Siena vond namelijk op 8 februari 1451 de eerste zogenaamde ontmoeting van Portugal plaats. Dat huwelijk tussen de Frederik III en Eleonora Helena van Portugal was bemiddeld door de bisschop van Siena, Eneas Silvio Piccolomini, de latere paus Pius II.[6]

Slot Siegen
Kasteel Vianden
Burcht Diez
Collegiata di San Quirico d'Orcia

Huwelijken en kind

Eerste huwelijk

Hendrik huwde in 1435[2][4][5][6] met Genoveva van Virneburg († Breda, 18 april 1437),[2] dochter van graaf Rupert IV van Virneburg en Agnes van Solms.[1][3] Ze werd begraven te Breda.[1][3][4][10]
Uit dit huwelijk werd geboren:

Odilia (Breda (?), vóór of op 18 april 1437[11] - juli 1493).[1][4] Huwde eerst (verloofd 30 april 1443)[3][4] in 1449 of 1450[12] met graaf Filips “de Jongere” van Katzenelnbogen (1427[2][3][4] - Darmstadt, 27 februari 1453).[1] Huwde daarna op 3 juni 1475[2] met graaf Oswald I van Tierstein (ca. 1423 - vóór 1488).[2]

Tweede huwelijk

Hendrik hertrouwde (contract 12 september 1442)[1] in 1442[2] met Irmgard van Schleiden († vóór 25 april 1451),[1] dochter van heer Johan II van Schleiden en Anna van Blankenheim.[3] Dit huwelijk bleef kinderloos.

Bronnen, noten en/of referenties

E. Becker, Schloss und Stadt Dillenburg. Ein Gang durch ihre Geschichte in Mittelalter und Neuzeit. Zur Gedenkfeier aus Anlaß der Verleihung der Stadtrechte am 20. September 1344 herausgegeben, Der Magistrat der Stadt Dillenburg, Dillenburg, Neuauflage, 1983.
mr. F.M. van den Berg, Een Nassau's graf in Italië in: drs. L.J. van der Klooster e.a. (red.), Militaire entourage rondom Oranje en andere bijdragen over het Huis van Oranje, Walburg Pers, Zutphen, 1992, ISBN 90-6011-812-X, p. 89-92.
dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
Reinildis van Ditzhuyzen, Oranje-Nassau. Een biografisch woordenboek, Becht, Haarlem, 3e herziene druk 2004, ISBN 90-230-1124-4.
W.G. Feith, De eerste Nassau’s in Nederland in: Maandblad van het genealogisch-heraldisch genootschap: “De Nederlandsche Leeuw” 1921, nr. 9.
Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
prof. dr. H.P.H. Jansen, De Bredase Nassaus in: dr. C.A. Tamse (red.), Nassau en Oranje in de Nederlandse geschiedenis, A.W. Sijthoff, Alphen aan den Rijn, 1979, ISBN 90-218-2447-7.
Alfred Lück, Siegerland und Nederland, Siegeländer Heimatverein e.V., Siegen, 1981.
J.K.H. de Roo van Alderwerelt, De graven van Vianden in: De Nederlandsche Leeuw, Maandblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde 1960, nr. 6.
mr. O. Schutte, Genealogische gegevens in: dr. C.A. Tamse (red.), Nassau en Oranje in de Nederlandse geschiedenis, A.W. Sijthoff, Alphen aan den Rijn, 1979, ISBN 90-218-2447-7.
Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
(en) Medieval Lands - Nassau.

Voetnoten

(en) Medieval Lands - Nassau.
Schutte (1979).
Dek (1970).
Vorsterman van Oyen (1882).
Schwennicke.
Van den Berg (1992).
Jansen (1979).
Huberty et al. (1981).
De Roo van Alderwerelt (1960).
Hoewel het niet door de bronnen vermeld wordt, mag aangenomen worden dat Genoveva net als de andere Nassaus begraven is in de Grote Kerk te Breda.
(en) Medieval Lands - Nassau, Schutte (1979), Dek (1970), Vorsterman van Oyen (1882) en Schwennicke vermelden allen geboren april 1437. Omdat haar moeder op 18 april 1437 te Breda overleed (in het kraambed?), moet Odilia vóór of uiterlijk op 18 april 1437 geboren zijn. Als haar moeder in het kraambed overleed, is Odilia zeer waarschijnlijk te Breda geboren.
Schutte (1979): 1449 of 1450. Dek (1970): 1449. (en) Medieval Lands - Nassau en Vorsterman van Oyen (1882): 1450.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[medlands-1] (en) Medieval Lands - Nassau.

[schutte-2] Schutte (1979).

[dek-3] Dek (1970).

[vorsterman-4] Vorsterman van Oyen (1882).

[schwennicke-5] Schwennicke.

[berg-6] Van den Berg (1992).

[jansen-7] Jansen (1979).

[huberty-8] Huberty et al. (1981).

[9] De Roo van Alderwerelt (1960).

[10] Hoewel het niet door de bronnen vermeld wordt, mag aangenomen worden dat Genoveva net als de andere Nassaus begraven is in de Grote Kerk te Breda.

[11] (en) Medieval Lands - Nassau, Schutte (1979), Dek (1970), Vorsterman van Oyen (1882) en Schwennicke vermelden allen geboren april 1437. Omdat haar moeder op 18 april 1437 te Breda overleed (in het kraambed?), moet Odilia vóór of uiterlijk op 18 april 1437 geboren zijn. Als haar moeder in het kraambed overleed, is Odilia zeer waarschijnlijk te Breda geboren.

[12] Schutte (1979): 1449 of 1450. Dek (1970): 1449. (en) Medieval Lands - Nassau en Vorsterman van Oyen (1882): 1450.