Hartspierweefsel

Het hartspierweefsel[1] of textus muscularis striatus cardiacus[2] is het spierweefsel van de hartspier. Hartspierweefsel heeft histologisch zowel eigenschappen van dwarsgestreept spierweefsel als van glad spierweefsel. Het hartspierweefsel ligt tussen het endocard, de binnenste laag, en het pericard, de buitenste laag. Het ontstaat tijdens de embryonale ontwikkeling uit het viscerale mesoderm.

Hartspierweefsel
Textus muscularis cardiacus
Hartspierweefsel is dwarsgestreept, maar functioneert autonoom
Synoniemen
Nederlandshartspierweefsel
Portaal    Biologie

Dwarsgestreept en autonoom

Hartspierweefsel heeft een dwarse streping en ook de lengte van de sarcomeren komt overeen met dwarsgestreept spierweefsel. In tegenstelling tot dwarsgestreept spierweefsel heeft hartspierweefsel maar een tot twee kernen per cel. Zoals in glad spierweefsel liggen de kernen centraal in de cel. Een bijzonder kenmerk van hartspierweefsel zijn de intercalaire schijven. Deze schijven liggen loodrecht op de lengterichting van de verschillende hartspiervezels.

Hartspierweefsel bevat tot 35% mitochondriën, wat de hoge energiebehoefte van dit weefsel weerspiegelt.

Myocarditis is ontsteking van het hartspierweefsel.

Literatuurverwijzingen
  1. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum
  2. Federative International Committee on Anatomical Terminology (FICAT) (2005). Terminologia Histologica. International terms for human cytology and histology. Philadelphia/Baltimore/New York/London/Buenos Aires/Hong Kong/Sydney/Tokyo: Wolter Kluwers-Lippincott Williams & Wilkins
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.