Hampton Hawes

Hawes leerde het pianospel autodidactisch en had reeds op jeugdige leeftijd de mogelijkheid om te spelen met muzikanten als Dexter Gordon, Sonny Criss, Teddy Edwards en Wardell Gray. Tijdens een samenwerking met de band van Howard McGhee kon hij in 1950-1951 optreden met Charlie Parker. Van 1952 tot 1954 vervulde hij zijn militaire dienstplicht. Direct daarna maakte hij een reis naar Japan, waar hij Toshiko Akiyoshi ontmoette, met wie hij een levenslange vriendschap aanging.

Lester Koenig, die Hawes had ontmoet in een band onder Shorty Rogers, bemiddelde hem bij Contemporary Records, waarvoor hij in 1955-1956 met zijn trio met Red Mitchell en Chuck Thompson (deels uitgebreid met de gitarist Jim Hall) zes albums inspeelde. Daarnaast werkte hij met Lennie Niehaus, Barney Kessel, Art Pepper, Bill Perkins, Charles Mingus (Mingus Three, 1957), Sonny Rollins (Sonny Rollins and the Contemporary Leaders, 1958) en Harold Land (For Real!, 1958).

In november 1958 werd Hawes, die al tijdens zijn diensttijd had vastgezeten in het militaire gevangenis wegens drugsproblemen, gearresteerd wegen het bezit van heroïne. In 1963 werd hem door president John F. Kennedy gratie verleend. Hij kon echter niet meer aan zijn successen van de jaren 50 aanleunen. In 1974 verscheen zijn autobiografie Raise Up Off Me.

• 1955: Piano East/West
• 1955: Hampton Hawes Trio Volume One en Volume Two met Red Mitchell en Chuck Thompson
• 1956: Everybody Likes Hampton Hawes met Red Mitchell en Chuck Thompson
• 1956: The All Night Sessions met Red Mitchell, Bruz Freeman en Jim Hall
• 1958: Four! met Barney Kessel, Shelly Manne en Red Mitchell
• 1958: For Real! met Harold Land
• 1958: The Sermon
• 1964: The Green Leaves Of Summer met Monk Montgomery en Steve Ellington
• 1965: Here And Now met Chuck Israels en Donald Bailey
• 1966: The Seance met Red Mitchell en Donald Bailey
• 1976: As Long As There's Music met Charlie Haden