Grote albatros

De sterke snavel van de albatros bestaat uit een aantal verhoornde lagen die met elkaar vergroeid zijn. Een grote albatros kan heel lang blijven zweven. De gemiddelde vleugelwijdte is ruim 3 m, de lichaamslengte 110 cm en het gewicht 8 tot 12 kg. Geen enkele andere vogel heeft een grotere vleugelwijdte en geen enkele andere albatros weet zo goed te profiteren van de kracht van de wind. Met de wind mee bereikt hij soms wel een snelheid van 150 km/u. Een volwassen mannetje is overwegend wit met alleen wat zwart op vleugeltop en staart. Het vrouwtje is iets donkerder.

Zijn voedsel bestaat hoofdzakelijk uit pijlinktvissen.

Deze vogel broedt om het jaar, want het grootbrengen van het kuiken vergt ruim een jaar. In het tussenjaar ruien de vogels. Jonge vogels zijn chocoladebruin met een wit gelaat en dito ondervleugel. Het nest is slordig gebouwd uit grassen, mossen en modder. Daarin bevindt zich een enkel ei, dat door beide ouders wordt uitgebroed. Na de geboorte wordt het jong nog 9 maanden gevoerd.

In 2010 werd de populatie geschat op 21.100 paar verdeeld over eilanden in de zuidelijke Atlantische Oceaan en de Zuidelijke Oceaan zoals Zuid-Georgië, Prins Edwardeilanden, Marioneiland, Crozeteilanden, Kerguelen en Macquarie-eiland. Van de populatie op Zuid Georgië is bekend dat deze met 20% per 10 jaar afneemt (ca. 2% per jaar). De totale afname wordt geschat op 30% over 70 jaar (ca. 0,5% per jaar)

Heel vroeger werd de vogel direct bedreigd door jacht. Die tijd is lang voorbij, de grootste bedreigingen vormen nu de onopzettelijke bijvangsten bij de langelijnvisserij en plastic afval in zee. Om deze redenen staat de grote albatros op de Rode Lijst van de IUCN aangeduid als kwetsbaar.

• 
  Grote albatros op Zuid-Georgië
• 
  Vliegende albatros
• 
  Nest