Grote Smog van 1952

De Grote Smog van 1952 (Great Smog of '52) was een groot voorval van smogophoping die Londen teisterde in december 1952. Een periode van koud weer, een hogedrukgebied en windstille omstandigheden zorgden ervoor dat luchtvervuiling, vooral afkomstig van de verbranding van kolen, niet kon ontsnappen en als een dikke deken over de stad kwam te liggen. Het duurde van 5 december tot 9 december en verdween toen snel nadat het weer was omgeslagen.

Grote Smog van 1952
Nelson Column tijdens de Grote Smog van 1952
Plaats	Londen
Coördinaten	51° 31′ NB, 0° 7′ WL
Datum	december 1952
Ramptype	Smog
Doden	ca 4.000 tot 12.000
Portaal    Mens & maatschappij

De smog beperkte het zicht en drong ook binnenhuis door. Destijds werd het niet als een belangrijk voorval beschouwd aangezien Londen in die tijd vaker last had van smog. Overheidsverslagen rapporteerden dat 4000 mensen vroegtijdig waren overleden en nog 100.000 anderen ziek waren geworden door het effect van de smog op de luchtwegen. Modern onderzoek geeft aan dat dit waarschijnlijk een onderschatting is en schat het werkelijke aantal doden door de smog op 12.000.

Het staat bekend als het ergste voorval van luchtvervuiling in het Verenigd Koninkrijk en het meest significante wat betreft het effect op milieu-onderzoek, overheidsregulatie en publiek besef over de relatie tussen luchtkwaliteit en gezondheid.

De Britse regering zou in 1956 de Clean Air Act door het parlement krijgen. Een eerste wezenlijke stap op weg naar een situatie waarin er geen vervuiling van de buitenlucht in het Verenigd Koninkrijk meer is [1].

Toch zou een smogperiode in 1962 nog 750 doden eisen.