Groote Zeesluis

De Groote Zeesluis is een rijksmonumentaal sluiscomplex in het centrum van de Nederlandse stad Muiden. Het sluiscomplex vormt de verbinding tussen de rivier de Utrechtse Vecht en het IJmeer.

Groote Zeesluis
Deel van de Groote Zeesluis ter hoogte van de draaibrug
Algemene gegevens
LocatieMuiden
Waterweg(en)Utrechtse Vecht en IJmeer
Lengte49 m
Breedte7,7 m
Diepte2,1 m
Bouw
Bouwperiode1809-1812 vernieuwd
Architectuur
Bijzonderhedenrijksmonument
Portaal    Verkeer & Vervoer

Omschrijving

Omstreeks 1674 is in of bij Muiden een sluis gebouwd om overstromingen vanuit de toenmalige Zuiderzee tegen te gaan en te dienen in het inundatiesysteem van de Oude Hollandse Waterlinie. De sluis in de Vecht zo'n 10 kilometer landinwaarts bij Hinderdam is vervolgens opgeheven.

De Groote Zeesluis had drie taken: een schutsluis voor het scheepvaartverkeer tussen de Zuiderzee en Vecht; de verdediging van het land tegen de Zuiderzee; een militaire functie. Muiden maakte deel uit van de Hollandse Waterlinie. In geval van inundaties was de beheersing van de inlaat van Zuiderzeewater essentieel. De sluis voorkwam ook het wegstromen van water uit die gebieden stroomopwaarts die waren geïnundeerd.

In 1674 was de houten sluis klaar. Het complex bestond uit een dubbelkerende schutsluis een aan beide zijden uitwaterings- annex spuisluizen. Het sluizencomplex had tot taak het water aan twee kanten te keren; zowel aan de zeekant bij vloed en aan de rivierkant bij eb. Voor de zekerheid kreeg de sluis een extra stel stormvloeddeuren die bij extreem hoog water werden gesloten. Scheepvaartverkeer was dan onmogelijk. De schutsluis was 50 meter lang en 7,5 meter breed.[1] Het sluiscomplex werd in 1676 uitgebreid met een muur langs de monding van de Vecht om overstromingen te voorkomen.

Begin 1800 waren de sluizen in slechte staat en bij hoog water was de veiligheid van de bewoners achter de sluis niet gegarandeerd.[2] Na een bezoek aan de plaats in 1806 gaf de koning Lodewijk Napoleon Bonaparte opdracht voor het herstel van het sluizencomplex. Met de werkzaamheden werd in 1809 begonnen en vijf jaar later was het werk af.[2] Omdat de schepen groter waren geworden werden de vijf openingen teruggebracht naar drie, bredere, openingen.[2] De sluizen waren nu geheel van steen gemaakt.

In 1894 kwam het Merwedekanaal gereed waardoor het scheepvaartverkeer over de Vecht en door Muiden sterk afnam.[2] In de twintiger jaren kwamen grote stukken polder achter de sluis blank te staan omdat het water in de Zuiderzee te hoog stond om te spuien. In 1930 werd bij de sluis een gemaal geplaatst om bij hoog water toch water in de Zuiderzee te pompen. De Afsluitdijk kwam in 1932 gereed en het gemaal verloor daardoor haar functie en werd in 1941 afgebroken.[2]

In 1975-1976 werd de sluis gerestaureerd en gemoderniseerd.[2] Om het originele aanblik van de sluis te behouden werden diverse onderdelen zoals brugleuningen en lantaarnpalen verwijderd en later teruggeplaatst na te zijn opgeknapt. Hydraulische installaties namen het handwerk om de sluisdeuren te bedienen over.[2] Het programma had 8 miljoen gulden gekost.

De sluis wordt nu voornamelijk gebruikt voor de pleziervaart. Drie kolken (2 schutkolken en 1 spuikolk) liggen naast elkaar in het grotendeels bakstenen sluiscomplex. De grootste kolk is 49 bij 7,7 meter. De ijzeren draaibrug over het zuidelijke sluishoofd dateert uit 1870.

Vrijwel direct ten zuiden van de Groote Zeesluis ligt de Keetpoortsluis waardoor de Naardertrekvaart bereikt kan worden. Ook bevindt zich er de Weesperpoortsluis die een verbinding vormt met de Muidertrekvaart. In de directe omgeving van de sluizen staat aan de Sluisstraat 1 tevens een rijksmonumentale dienstwoning.

Zie ook

Zie de categorie Groote Zeesluis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.