Groot Zuiden

Groot Zuiden (Italiaans: Grande Sud; afgekort GS) is een federatie van politieke partijen uit Italië. De drie onderdelen van deze federatie zijn:

  • Kracht van het Zuiden (Forza del Sud), geleid door Gianfranco Miccichè (ex-FI);
  • Wij het Zuiden - Vrijheid en Autonomie (Noi Sud - Libertà e Autonomia), geleid door Arturo Iannaccone (ex-MpA);
  • Ik het Zuiden (Io Sud), geleid door Adriana Poli Bortone (ex-AN).
Grande Sud
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Personen
PartijleiderGianfranco Miccichè
Mandaten
Kamer van Afgevaardigden
0 / 630
Senaat van de Republiek
3 / 315
Europees Parlement
1 / 73
Geschiedenis
Opgericht14 juli 2011
Algemene gegevens
Actief in Italië
Richtingcentrumrechts
Ideologieregionalisme, christendemocratie
Websitehttp://www.forzadelsud.it
Portaal    Politiek

De partij

Op 14 juli 2011 werd de oprichting aangekondigd van een federatie van drie regionalistische bewegingen uit Zuid-Italië. Volgens Gianfranco Miccichè, een van de oprichters, moest deze beweging "haar eigen kracht in het Parlement doen gelden om datgene te bereiken wat tot vandaag alleen de Lega Nord bereikt."

Groot Zuiden presenteerde voor het eerst een eigen lijst bij de regionale verkiezingen in Molise als deel van de centrumrechtse coalitie rond Angelo Michele Iorio. De lijst behaalde 6,53% van de stemmen en kon zo 2 regionale raadsleden leveren.

Regionale verkiezingen in Sicilië 2012

Op 28 augustus 2012 kondigde Gianfranco Miccichè zijn kandidatuur aan als president van de Regio Sicilië voor de verkiezingen van oktober. Naast de steun van Groot Zuiden kreeg hij ook die van de Partij van de Sicilianen (een emanatie van de Beweging voor de Autonomieën van de aftredende president Raffaele Lombardo) en die van Toekomst en Vrijheid. Zijn kandidatuur kwam tot stand na een conflict met de PdL, na een eerder akkoord om de kandidatuur van Nello Musumeci te steunen.

Italiaanse parlementsverkiezingen 2013

Voor de parlementsverkiezingen van 2013 gaat Groot Zuiden opnieuw in coalitie met het Volk van de Vrijheid.[1] Deze verzoening met Berlusconi leidde tot ongenoegen onder bepaalde Siciliaanse partijleden.[2]

Italiaanse politieke partijen

Italië. Gemeen Goed (centrumlinks)
Groot: Democratische Partij
Klein: Links Ecologie Vrijheid · Democratisch Centrum
Micro: Italiaanse Socialistische Partij
Regionaal: Zuid-Tiroler Volkspartij · Gematigden voor Piemonte · De Megafoon


Centrumrechtse coalitie
Groot: Volk van de Vrijheid · Liga Noord (inclusief 3L)
Klein: Rechts · Broeders van Italië · Groot Zuiden-Beweging voor de Autonomieën
Micro: Italiaanse Gematigden in Revolutie · Populaire Instemming · Partij van de Gepensioneerden · Vrij van Equitalia


Met Monti voor Italië (centrum)
Civiele Keuze · Unie van het Centrum · Toekomst en Vrijheid


Vijfsterrenbeweging (apolitiek)
Vijfsterrenbeweging


Civiele Revolutie (eenheidslijst; links)
Italië van de Waarden · Linkse Federatie (Heropgerichte Communistische Partij en Partij van Italiaanse Communisten) · Oranje Beweging · Federatie van de Groenen


Overige
Centrum: Italiaanse Radicalen · Fermare il Declino · Riformisti Italiani · Io Amo l'Italia · Partito Pirata
Extreemlinks: Partito Comunista dei Lavoratori · Partito Comunista - Sinistra Popolare
Extreemrechts: Forza Nuova · Sociale Beweging - Driekleurige Vlam · CasaPound
Regionaal: Union Valdôtaine · Stella Alpina Val d'Aosta · Fédération Autonomiste · Union für Südtirol · Die Freiheitlichen · Popolari Democratici · Nuova Sicilia · Partito Sardo d'Azione

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.