Griffierecht
Griffierecht is de bijdrage die de burger betaalt in de kosten van rechtspraak als iemand een gerechtelijke procedure instelt.
Nederland
Griffierecht moet vooraf worden betaald aan het gerecht waar de zaak dient. De griffier zendt hiervoor een acceptgiro. Als het griffierecht niet wordt betaald, dan is de kans groot dat de zaak niet in behandeling wordt genomen. Een advocaat schiet voor een cliënt het griffierecht meestal voor en brengt het vervolgens in rekening. De hoogte van de griffierechten wordt periodiek aangepast door het Ministerie van Justitie. Griffierecht is niet van toepassing op strafzaken. Griffierecht werd vroeger ook wel vast recht genoemd.
In 2013 werd een wetsvoorstel ter verhoging van de griffierechten aanhangig gemaakt.[1] De intentie was om de rechtspraak zo kostendekkend te maken. Nieuw zou ook zijn dat niet alleen de eiser, maar ook de gedaagde in een conflict griffiegeld moest betalen. Naar aanleiding van het Begrotingsakkoord 2013 van april 2012 is het wetsvoorstel ingetrokken.[2]
België
De griffierechten (droits de greffe) omvatten de rolrechten, de opstelrechten en de uitgifterechten en worden geregeld in Titel III (de artikelen 268 en volgende) van het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten.
Een wet heeft de rolrechten verhoogd (wet van 28 april 2015 tot wijziging van het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten teneinde de griffierechten te hervormen).
Externe link
- Officiële pagina met de tarieven op Rechtspraak.nl (Nederland)
- Titel III: Griffierecht in het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten (België)
