Acceptgiro
Acceptgiro (overschrijfkaart) is een betaalwijze in Nederland. Men betaalt 'per acceptgiro' of 'met een acceptgiro(kaart)'.
Een acceptgirokaart is een kaart die door de ontvanger van een betaling aan de betaler wordt gestuurd om de betaling te vereenvoudigen. De naam en het rekeningnummer van de ontvanger zijn er namelijk al op aangegeven, evenals soms het bedrag, de naam van de betaler en diens betaalrekeningnummer.
De betaler hoeft in het eenvoudigste geval alleen zijn handtekening te zetten en de kaart te posten in een bankenvelop. Als deze niet al zijn ingevuld, moeten ook het bedrag en naam en rekeningnummer van de betaler nog worden ingevuld.
Op een acceptgirokaart staat vaak een 4x4=16-cijferige nummercode, het zogenaamde betalingskenmerk. Deze code, die meestal uit een klantnummer en factuurnummer bestaat, moet het voor de ontvanger vereenvoudigen te achterhalen welke factuur is betaald, zodat dit automatisch kan worden verwerkt in de administratie. Bij een lengte van meer dan 7 cijfers bevat het betalingskenmerk ook controle-informatie.
De uitgifte van acceptgiro's wordt gereguleerd door Acceptgiro B.V., een dochteronderneming van Currence.
Sinds 2007 is het in Nederland voor de begunstigde niet meer mogelijk een kopie van de ingevulde acceptgiro van de bank te ontvangen (de zogenaamde bijlagerijke acceptgiro is afgeschaft), terwijl het origineel ook niet wordt doorgestuurd. Daardoor heeft het geen zin voor de betaler om mededelingen voor de begunstigde op de acceptgiro te schrijven.
Vaak wordt een acceptgiro slechts gebruikt als factuur om met internetbankieren te betalen, bijvoorbeeld omdat banken soms geen ongefrankeerd verzenden meer toestaan. Het 16-cijferige betalingskenmerk moet dan wel overgenomen worden.
Geschiedenis
In het verleden was er de stortings-/acceptgirokaart: een kaart die als stortingskaart, maar ook als acceptgirokaart te gebruiken was, met in beide gevallen de vooringevulde begunstigde, en indien een bedrag was vooringevuld, in beide gevallen voor dat bedrag.[1]
Digitalisering en afschaffing
Bij elektronisch bankieren moeten de gegevens van de acceptgiro nu nog worden overgenomen. In 2006 werden twee elektronische vormen van acceptgiro's geïntroduceerd. De digitale nota (bij de Rabobank: notabox) verschijnt automatisch in de internetbankieromgeving; de acceptemail is een nota per e-mail met een link naar een iDeal-opdracht en de actuele betaalstatus. Beide moeten de afhandeling goedkoper en gemakkelijker maken. De opvolger van de notabox was de FinBox, die al weer is afgeschaft[2]. Er zijn wel verschillende bedrijven actief op het gebied van digitale acceptgiro's. Die digitale acceptgiro maakt het zonder veel handelingen voor de klant eenvoudig om via iDeal, en andere betaalmethoden, te betalen.
Na berichten dat in Nederland de papieren acceptgiro zou dreigen te verdwijnen, ten bate van een digitale versie,[3] kaartte de SGP dit in januari 2007 aan als een probleem, aangezien lang niet iedereen in staat is om met een digitale versie van de acceptgiro om te gaan.[4] Minister Gerrit Zalm van financiën liet daarop weten dat de papieren nota niet zal verdwijnen.[5] Begin 2009 bleek uit onderzoek zelfs dat het aantal verstuurde papieren acceptgiro's in 2008 steeg tot ruim 171 miljoen stuks.[6] Per 1 januari 2019 zou de acceptgiro alsnog worden afgeschaft[7], maar dit is voor onbepaalde tijd (minstens enkele jaren) uitgesteld.[8]
Externe link
Noten
|