Griekse madonna

Binnen de lange reeks schilderijen die Bellini en zijn atelier van Maria met kind hebben gemaakt, geldt de Griekse madonna als een vroeg en bijzonder fraai exemplaar. Op het paneel ondersteunt Maria met beide handen haar zoon, die naar achteren lijkt te leunen. Jezus staat op een geschilderde lijst, waar ook enkele plooien van de jurk van Maria overheen vallen. In zijn hand houdt hij een appel. Dit is mogelijk een verwijzing naar de erfzonde, waarvoor Christus verlossing zal brengen. De peinzende en melancholische blik van Maria kan ook een voorafschaduwing van de kruisdood van haar zoon zijn.

Het schilderij doet denken aan Byzantijnse iconen, de voorlopers van de Venetiaanse schilderkunst. Dit werd nog versterkt door de gouden achtergrond die het werk lang heeft gehad. Tijdens een restauratie in 1986 kwam echter vast te staan dat de gouden laag in de zestiende eeuw is aangebracht en dat Bellini achter Maria een groot gordijn had geschilderd met aan de zijkanten een kleine strook blauwe lucht.

Bij het schilderen van dit schilderij ging Bellini zeer nauwgezet te werk. Op de onderlaag van gips en lijm bracht hij een voorbereidende tekening aan, die met infraroodonderzoek aan het licht is gebracht. In deze tekening gaf hij zelfs de lichte en donkere delen met een regelmatig patroon van streepjes aan. De schilder en schrijver Paolo Pino schreef in 1548 dat deze techniek kenmerkend voor Bellini was.

De Griekse Madonna is afkomstig uit de Ufficio dei Regolatori alla Scrittura in het Dogepaleis in Venetië. In 1808, toen Napoleon over Italië heerste, verhuisde het werk naar de Pinacoteca di Brera.

• L. Baini, Brera, guida alla pinacoteca, Electa, Milaan, 2004
• Mariolina Olivari, Giovanni Bellini, in: Pittori del Rinascimento, Scala, Florence 2007

• (en) Web Gallery of Art. Geraadpleegd op 25-06-2018.
• (en) Cavallini to Veronese, A guide to the works of the major Italian Renaissance Painters. Geraadpleegd op 25-06-2018.