Graptemys gibbonsi

Graptemys gibbonsi is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Jeffrey E. Lovich & Clarence John McCoy in 1992.

Graptemys gibbonsi
IUCN-status: Gevoelig[1] (1996)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Testudines (Schildpadden)
Familie:Emydidae (Moerasschildpadden)
Onderfamilie:Deirochelyinae
Geslacht:Graptemys
Soort
Graptemys gibbonsi
Lovich & McCoy, 1992
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Graptemys gibbonsi op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie

Uiterlijke kenmerken

De maximale schildlengte is ongeveer 29,5 centimeter, de mannetjes blijven echter twee keer zo klein. Op het midden van het schild is een donkere tot zwarte lengtekiel aanwezig waarbij de bovenzijde van de hoornplaten een stekel-achtige punt heeft, vooral aan de voorzijde van het schild. De poten en kop zijn groen en geel gestreept. Boven op de kop is een streep-achtige vlek aanwezig evenals een gele vlek achter ieder oog.

Verspreiding en habitat

Graptemys gibbonsi is endemisch in de Verenigde Staten. De habitat bestaat uit grotere rivieren met een modderige of korrelige bodem, niet zelden in snelstromende wateren waar veel schildpadden juist een hekel aan hebben. Deels ondergedoken objecten in het water worden gebruikt om te zonnen. De Engelse naam Pascagoula River Turtle is vernoemd naar de Pascagoula rivier, een van de rivieren waar de schildpad voorkomt.[3]

Bronvermelding

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.