Gianluigi Lentini

Gianluigi Lentini (Carmagnola, 27 maart 1969) is een voormalig Italiaans profvoetballer. In 1992 werd hij de duurste voetballer uit de geschiedenis nadat hij voor 18 miljard lire (16 miljoen euro) de overstap maakte van Torino naar AC Milan.

Gianluigi Lentini
Lentini als speler van AC Milan
Persoonlijke informatie
Volledige naamGianluigi Lentini
Geboortedatum27 maart 1969
GeboorteplaatsCarmagnola, Italië
Lengte181 cm
PositieVleugelaanvaller
Clubinformatie
Huidige clubNicese
Jeugd
1985–1986 Torino
Senioren
Seizoen Club W 0(G)
1986–1992
1988–1989
1992–1996
1996–1997
1997–2001
2001–2004
2004–2008
2008–2009
2009–
Torino
Ancona
AC Milan
Atalanta
Torino
Cosenza
Canelli
Saviglianese
Nicese
111 (16)
037 0(4)
063 (13)
031 0(4)
093 0(6)
070 0(6)
074 (37)
030 0(5)
008 0(2)
Interlands
1991–1993  Italië 013 0(0)
Portaal    Voetbal

Carrière

Lentini begon op 12-jarige leeftijd met voetballen in zijn woonplaats bij Torino. Samen met zijn leeftijdsgenoten Diego Fuser, Giorgio Bresciani en Gianluca Sordo behaalde hij in 1986 het eerste elftal van de club, waar hij zich de komende jaren zou ontwikkelen tot een van de grootste Italiaanse talenten van zijn generatie.[1] In 1992 behaalde hij met zijn club de finale van de UEFA Cup, nadat er in halve finale was afgerekend met Real Madrid. Over twee wedstrijden gezien bleek Ajax echter de bovenliggende partij, waardoor de Amsterdammers er met de beker vandoor gingen.

In de zomer van 1992 werden in de Serie A de mondiale transferrecords gebroken. Jean-Pierre Papin en Gianluca Vialli waren de eersten die voor vele miljoenen van club wisselden. Op 2 juli werd echter Lentini door AC Milan voor 16 miljoen euro overgenomen van Torino. Clubeigenaar Silvio Berlusconi bleek de slag om het jeugdige talent te hebben gewonnen van Fiat-eigenaar Gianni Agnelli, die Juventus financieel ondersteunde.[1] Lentini bleef de duurste speler ter wereld totdat Alan Shearer in 1996 de overstap maakte van Blackburn Rovers naar Newcastle United.[2]

In het eerste seizoen bij AC Milan kwam hij veel aan spelen toe, hij verscheen 30 maal binnen de lijnen en won met zijn club de landstitel. Na het succesvolle seizoen vertrok Ruud Gullit naar Sampdoria waardoor Lentini zijn rol binnen het elftal over moest nemen. Daar kwam echter door een ernstig auto-ongeval niets van terecht. Op 2 augustus 1993 werd hij het slachtoffer van zijn eigen luxebestaan. Lentini reed te hard over de gevaarlijke snelweg tussen Piacenza en Turijn en sloeg met zijn Porsche over de kop nabij Villafranca d'Asti. De glamoureuze voetballer had een te klein reservewiel laten monteren en dacht onderweg een telefoontje naar zijn vriendin te kunnen permitteren. Dit werd hem bijna fataal: Lentini vloog tegen de vangrails en werd uit zijn wagen geslingerd die daarna meteen in brand vloog. Hij liep een schedelbasisfractuur op en lag twee dagen in coma. Ook had hij talloze kneuzingen en een gebroken vinger.[3]

Zijn revalidatie verliep echter sneller dan verwacht waardoor Lentini na vier maanden op 16 januari tegen Genoa weer te zien was in het San Siro. Zijn prestaties bleven echter achter bij zijn reputatie. Trainer Fabio Capello had zijn systeem aangepast waardoor er geen ruimte meer was voor vleugelspelers, Lentini moest nu aan de bak op het middenveld. Daar ondervond hij echter zware concurrentie van spelers als Zvonimir Boban, Roberto Donadoni, Marcel Desailly en Stefano Eranio. De duurste speler ter wereld wist nog wel korte tijd te overtuigen maar kwam na zijn ongeval nog maar sporadisch aan spelen toe.[4] In 1996 vertrok Lentini voor een seizoen naar Atalanta Bergamo waarna hij terugkeerde naar Torino. Daar bleef hij actief tot en met 2001 waarna hij alleen nog bij kleinere clubs onder contract stond.

Erelijst

Met Torino:

Met AC Milan:

Trivia

  • In 2000 kwam aan het licht dat er bij de transfer van Lentini naar AC Milan sprake zou zijn van fraude en belastingontduiking. Berlusconi zou de speler en de club beiden vijf miljoen euro zwart geld hebben betaald, maar dit werd altijd ontkend. Er werd een rechtszaak aangespannen, maar in 2002 werd het Italiaans Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk verklaard omdat er te lang was gewacht met het vervolgen van de betrokkenen.[5]

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.