Geurklier

De geurklier is een exocriene klier die met name veel voorkomt bij zoogdieren. Ze produceren secreties die feromonen of andere geursporen bevatten. Deze worden onder andere gebruikt om een territorium af te bakenen of om andere informatie over te brengen.

In het paarseizoen zijn mannelijke zijdesifaka's te herkennen aan de donkerrode vlek op de borst, veroorzaakt door hun geurklier.

Voorbeelden van geurklieren zijn talgklieren, zoals op de borst van de zijdesifaka (Propithecus candidus),[1] anale klieren, zoals bij roofdieren (uitgezonderd beren, zeeotters en kinkajoe's), zweetklieren, zoals in de oksels van de mens, de castorklieren van bevers en de metapleurale klieren van mieren.[2]

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Nick Garbutt, Mammals of Madagascar: A Complete Guide (Yale University Press, 2007)
(en) Bert Hölldobler (1984) . On the metapleural gland of ants (PDF). Psyche 91 (3–4): 201–224 . DOI: 10.1155/1984/70141.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Scent gland op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] (en) Nick Garbutt, Mammals of Madagascar: A Complete Guide (Yale University Press, 2007)

[2] (en) Bert Hölldobler (1984) . On the metapleural gland of ants (PDF). Psyche 91 (3–4): 201–224 . DOI: 10.1155/1984/70141.