Georges Villiers
Georges Villiers (Charbonnières-les-Bains, 15 juni 1899 - Parijs, 13 april 1982) was een Frans bestuurder en politicus.
Georges Villiers
| ||||
| Volledige naam | Georges Villiers | |||
| Geboren | Charbonnières-les-Bains, 15 juni 1899 | |||
| Overleden | Parijs, 13 april 1982 | |||
| Land |  | |||
| Functie | Bestuurder Politicus | |||
| Functies | ||||
| 1941 - 1942 | Burgemeester Lyon | |||
| 1946 - 1966 | Voorzitter CNPF | |||
| 1961 - 1962 | Voorzitter UNICE | |||
| ||||
Levensloop
Hij was directeur van de Société Constructions métalliques et Entreprises.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij door François Darlan aangesteld als opvolger van Édouard Herriot als burgemeester van Lyon. Na de Duitse bezetting op 10 november 1942 werd hij uit zijn functie ontzet. Hij werd opgevolgd door Pierre Bertrand. Na zijn afzetting werd hij lid van een weerstandsbeweging. Hij werd gearresteerd door de Gestapo en gedeporteerd naar Dachau.[1]
Na de Tweede Wereldoorlog werd hij voorzitter van het Conseil national du patronat français (CNPF) van 1946 tot 1966. Tevens was hij voorzitter van de Europese werkgeversorganisatie UNICE van 1961 tot 1962. Hij volgde in deze hoedanigheid de Belg Leon Bekaert op, zelf werd hij opgevolgd door de Nederlander Hans de Koster.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Édouard Herriot |
Burgemeester van Lyon 1941 - 1942 |
Opvolger: Pierre Bertrand |
| Voorzitter van het CNPF 1946 - 1966 |
Opvolger: Paul Huvelin | |
| Voorganger: Leon Bekaert |
Voorzitter van de UNICE 1961 - 1962 |
Opvolger: Hans de Koster |