Georges Mundeleer
Georges Henri Mundeleer (Elsene, 4 april 1921 - Knokke-Heist, 7 september 2001) was een Belgisch politicus voor de PLP, later PRL. Hij was de zoon van de liberale minister Léon Mundeleer.
Levensloop
Georges Mundeleer promoveerde tot doctor in de rechten en vestigde zich als advocaat in Brussel.
Hij was in Elsene gemeenteraadslid van 1946 tot 1962 en van 1964 tot 2000. Van 1965 tot 1986 en van 1989 tot 1994 was hij schepen van cultuur en spande zich in voor het aanleggen ten behoeve van het gemeentelijk museum van een collectie moderne kunstwerken.
Van 1946 tot 1960 was hij lid van verschillende ministeriële kabinetten, onder meer was hij van 1954 tot 1958 kabinetsmedewerker bij de socialistische eerste minister Achiel Van Acker.
Voor de Liberale Partij en daarna de PLP was hij van 1960 tot 1971 lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Brussel. Van 1963 tot 1968 was hij secretaris van de Kamer. In 1971 verliet hij de liberale partij en stichtte de LIB (Parti de la Liberté et de l'Indépendance belge), hetgeen hem zijn Kamerzetel kostte. Hij keerde vervolgens naar de liberale partij terug. Van 1974 tot 1991 zetelde hij opnieuw in de Kamer.
Van 1985 tot 1988 was Mundeleer voor de PRL staatssecretaris voor Justitie en Middenstand in de regeringen Martens VI en Martens VII.
Hij was het enfant terrible van de Brusselse liberalen en was er trots op dat hij als einzelgänger tien jaar lang geen enkele regering het vertrouwen gaf. Hij noemde zichzelf allergisch voor wallinganten en flaminganten.
De openbare bibliotheek van Elsene draagt zijn naam en het gebouw waarin de bibliotheek zich bevindt heet Centre Culturel Georges Mundeleer. Er is ook een auditorium Georges Mundeleer.
Publicatie
- Un homme libre: comme vous, Brussel, 1965.
Literatuur
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Georges Mundeleer, in: Nouvelle Biographie nationale, volume 10, Brussel, 2010.